خانه / نقشه و نسخه و کروکی در باستان شناسی / گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه با نقشه و نسخه های جعلی

گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه با نقشه و نسخه های جعلی

در این پست از سایت antique-book-treasure.ir گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه !! را برای شما عزیزان قرار دادیم . افراد طمعکار کلاهبردار با درست کردن گنجنامه و نقشه و نسخه های دروغین و تقلبی و جعلی گنج های زیرزمینی کاوشگران و جویندگان گنج و دفینه را فریب داده و آنها را به کوه و صحرا و بیابان میفرستند !! در ادامه مطلب همراه باشید ./

گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه !!
گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه !!

گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه !!,گنجنامه دروغین,گنجنامه تقلبی,گنجنامه جعلی,فریب جویندگان گنج و دفینه با گنجنامه تقلبی و دروغین,نقشه و نسخه های گنج و دفینه تقلبی و جعلی,گنج نامه های قدیمی و تقلبی و اصلی و جعلی,فریب دادن کاوشگران و جویندگان گنج و دفینه با نقشه و نسخه تقلبی

گنجنامه های دروغین و تقلبی و فریب جویندگان گنج و دفینه با نقشه و نسخه های جعلی

جويندگی گنج يك افسانه و داستان نيست چرا كه خيلي‌ها در اين دنياي وسوسه‌آميز به دل كوه‌ها و مناطق مرموز پاي مي‌گذارند به اميد اين‌كه ثروتي رؤيايي به‌دست آورند.
هميشه در داستان‌ها و فيلم‌ها ديده‌ايم كه جويندگان گنج نقشه‌هايي در دست دارند كه علايم خاصي روي آن ديده مي‌شود و يك كارشناس مي‌تواند با خواندن اين علايم نقش راه بلد را بازي كند.
همين وسوسه‌ها كافي است كه گروهي شياد دست به كار شده و با استفاده از طمع انسان‌ها گنج‌نامه‌هايي دروغين را وارد بازار سياه كنند.
شايد باور نكنيد كه از ابتداي هزاره دوم در قسطنطنيه و بغداد گنج‌نامه‌هاي قلابي از سوي گروه‌هاي زيرزميني رواج پيدا كرد كه امروزه نمونه‌هاي تقلبي اين نقشه‌ها در موزه ها نگهداري مي‌شود. پژوهش‌ها نشان مي‌دهد برخي از اسناد تاريخي مهم كه در گذشته‌هاي دور نگاشته شده است تنها وجود گنج‌هاي تقلبي را آشكار مي‌كنند و تاكنون معلوم نيست كه گنج‌نامه واقعي باشد.

تاراج اشياي باستاني
هر نسل از انسان كه متولد مي‌شود با سعي و تلاش براي پيشرفت و ترقي مي‌كوشد تا يادگارهايي گرانبها و باارزش براي آيندگان به جا بگذارد.
سرزمين ما طلايه‌دار فرهنگ غني بوده است كه بخش بسيار كوچكي از آن را مي‌توان در گالري‌ها و موزه‌هاي مشهور اروپا و امريكا ديد، ميراثي كه متعلق به گذشتگان و آيندگانمان بوده كه به نوعي به يغما رفته‌اند.
در سال‌هاي گذشته گروهي فرصت‌طلب با رفتن به روستاها اشياي قديمي و باارزش را با قيمت بسيار پايين مي‌خريدند و سپس با بالاترين قيمت به دلالان اروپايي مي‌‌فروختند و در تاريخ نيز آمده است كه بيشترين بخش گنج‌هاي ايراني در زمان حمله اسكندر مقدوني به تاراج رفته ‌است اين در حالي بود كه دلالي اشياي قديمي با سوءاستفاده از ناآگاهي روستائيان و ديگر ناآگاهان افزايش يافت و در چند دهه گذشته خساراتي به ميراث كشورمان وارد كرده است.
نبايد از اين موضوع بگذريم كه دست يافتن به طلا و جواهرات قديمي و ميراث گذشتگان براي خيلي‌ها وسوسه‌انگيز است، اشيايي كه شايد از عمر آن‌ها بيش از هزار سال يا خيلي بيشتر مي‌گذرد. البته بايد به اين نكته نيز اشاره كرد كه خاك كشورمان غني از گنجينه‌هاي گذشتگانمان است و به قول يك كارشناس اروپايي اگر خاك ايران 7 بار غربال شود باز هم باارزش است و پر از گنجينه.
شايد گذرتان به خيابان منوچهري تهران افتاده باشد، درست آنجايي كه مغازه‌هايي با ويترين اشياي قديمي و باارزش در كنار يكديگر مشتريان خاص خود را دارند وقتي سؤالي از آنان مي‌كنيد كه بر فرض اين كاسه سفالي از كجا آمده است ادعا مي‌كنند آن را از مشتري خريده‌اند يا اطلاعي ندارند و بعضي از آنان نيز ديگر جوابتان را نمي‌دهند تا از مغازه‌شان بيرون برويد!
براي بسياري سؤالاتي به‌وجود مي‌آيد كه آيا گنج واقعيت دارد و اين اشياي قديمي اتفاقي پيدا شده‌اند يا گروهي گنج‌نامه و نقشه‌هايي داشتند كه توانسته‌اند به آنان دسترسي پيدا كنند و به فروش ميليوني و گاهي ميلياردي آن دست بزنند؟!
پاسخ دادن به اين سؤالات سخت و دشوار بود چرا ‌كه يافتن كساني كه به دنبال گنج هستند يا اطلاعاتي هر چند غيرواقعي از گنج‌نامه دارند كار ناممكني است. تنها يك مرد كه چندين سال در اين زمينه فعاليت داشت را پيدا كرديم قول داديم هيچگاه مشخصاتش را فاش نكنيم تا رازهاي پنهان گنج و نقشه‌هاي گنج را
فاش كند.
از توهم تا واقعيت
آقاي «م» با ادعاي اين‌كه گنج‌نامه وجود دارد و خود آن‌ها نيز جزو ميراث باارزش هستند مي‌گويد: «معمولاً گنج‌نامه‌ها در نسخه‌هاي وزيري و شاهي موجود هستند كه نسخه‌هاي وزيري نسبت به نسخه‌هاي ديگر از اعتبار بيشتري برخوردار هستند و روي پوست، الواح سنگي و طلا منقوش شده‌اند و بين 200 ميليون تا چندين ميليارد تومان فروخته مي‌شوند و توضيحات يا راهنماي يافتن گنج نيز در متن نوشته‌ها قرار دارد البته نسخه‌هاي دروغين آن‌ها نيز در اختيار برخي افراد سودجو قرار دارد و آنان با قيمت‌هاي بالايي اينگونه گنج‌نامه‌ها را مي‌فروشند و در واقع كلاهبرداري مي‌كنند.
گنج‌يابي ماهواره‌اي
وي مي‌افزايد: با به‌دست آمدن يك گنج‌نامه معتبر، قاچاقچيان عتيقه بستگي به مقدار اموالي كه به‌دست مي‌آورند سهمي را براي مترجم نوشته‌هاي باستاني در نظر مي‌گيرند و پس از ترجمه و مشخص شدن مكان گنج‌ تيم ديگري وارد عمل مي‌شود كه در واقع جويندگان گنج هستند كه دستگاه‌ها و ابزارهاي خاص اين كار را دارند. بعضي از دستگاه‌هاي آنان به ماهواره‌هايي كه درجو قرار دارند، متصل هستند و با پرداخت هزينه آن به دلار به شركت خارجي مي‌توان از نقطه‌يابي ماهواره‌اي استفاده كرد، سپس تيم ديگري كار خود را آغاز مي‌كند، تيم حفاري كه وظيفه دارد تله‌هاي احتمالي را خنثي كند، تله‌هايي همچون شمشير برگردان يا حوضچه‌هاي اسيدي و در آخر گنج به‌دست آمده پس از فروش به ارزش يك‌سوم خود به سهم مساوي بين اعضاي اين تيم تقسيم مي‌شود.
خطر مرگ در مسيرگنج!
گاهي برخي قاچاقچيان براي به‌دست آوردن گنج پا در تله‌هايي كه در مسير گنج‌ها از ساليان بسيار دور تهيه شده‌اند، مي‌گذارند و ناخواسته به كام مرگ فرو مي‌روند ولي عده‌اي نيز براي به‌دست آوردن ثروت بيشتر همدستان خود را به قتل مي‌رسانند يا اين‌كه هنگام فروش گنجينه دستگير مي‌شوند.
گاهي ديده مي‌شود كه بعضي‌ها هنگام حفاري به قسمتي از گنجينه‌ها آسيب مي‌رسانند و زمان استخراج آن‌ها را نابود مي‌كنند به‌ويژه ظروف سفالي. از سوي ديگر گروهي نيز هستند كه وقتي در شرايط گرفتار شدن از سوي پليس قرار مي‌گيرند اين ظروف را كه قاچاق آن مجازات سنگيني دارد از بين مي‌برند.
گروه ديگر گنج‌ياب‌هاي ناشي هستند كه به‌صورت تصادفي گنجي را پيدا كرده‌اند و از ترس گرفتار شدن در چنگ قانون سكه‌هاي طلا يا مجسمه‌هاي زرين را كه شايد بيش از چند ميليارد ارزش دارد ذوب مي‌كنند و به شكل شمش طلا درمي‌آورند كه شايد 100 ميليون تومان نيز ارزش نداشته باشد و با اين كار ضربه بسيار سنگيني به ميراث فرهنگی كشور
وارد مي‌كنند.
پاداش بي‌ارزش براي يابندگان گنج
آقاي «م» در اين باره مي‌گويد: در كشورهاي اروپايي اگر كسي عتيقه يا اشياي قديمي و با ارزش را پيدا كند آن را به اداره دولتي تحويل مي‌دهد و كارشناسان روي آن ارزش‌گذاري مي‌كنند و پاداش بسيار خوبي به يابنده گنج مي‌دهند كه گاهي بين يك‌سوم يا نيمي از ارزش گنج است ولي در كشور ما تنها قدرداني از يابندگان گنج يك سفر زيارتي سياحتي است! و همين انگيزه همكاري مردم با سازمان ميراث را كم كرده و دامنه فعاليت در قاچاق اشياي عتيقه را گسترده‌تر مي‌كند. اگر سازمان ميراث فرهنگي با در نظر گرفتن پاداش‌هاي مناسب و اعطاي امتيازات خوب به مردم آنان را تشويق به تحويل عتيقه‌جات ميراث‌هاي گذشتگان كند، ديگر شاهد از بين رفتن اين‌گونه ميراث‌هاي گرانبها و ناياب نخواهيم بود.
برخي از قاچاقچيان اشياي به‌دست آمده را به يك سوم قيمت يا كمتر به دلالان مي‌فروشند و خريداران نيز كساني هستند كه در اروپا يا امريكا موزه يا گالري دارند و با به نمايش گذاشتن ميراث كشورمان پول خوبي از اين راه به‌دست مي‌آورند.
گنج‌نامه در بين خارجي‌ها؟
نقشه گنج يا همان گنج‌نامه نشانه‌اي از محل گنج دفن شده، معدن از دست رفته و يك راز با ارزش يا يك مكان مخفي است. نقشه گنج بيشتر در داستان‌ها شايع است تا واقعيت! اما صرف نظر از استفاده ادبي گنج‌نامه‌ها در داستان‌ها و كتاب‌هاي تاريخي، هرچيزي كه مطابق با معيار نقشه‌باشد توصيف مناسبي از محل گنج است و گنج‌نامه ناميده مي‌شود.
طبق منابع خارجي يكي از نخستين نمونه‌هاي شناخته شده سند گنج «طومار مس مدفون» است كه در ميان درياي مرده – بحرالميت در مرز اردن و فلسطين- در نزديكي كومران Qumran در سال 1952 ميلادي كشف شد.
گفته مي‌شود اين كتيبه بين سال‌هاي 50 و 100 ميلادي نوشته شده است. اين طومار شامل فهرستي از 63 جايگاه گنجينه‌هاي پنهان از طلا و نقره است. تاكنون هيچ گزارشی مبني بر يافتن گنج طبق اين طومار انجام نشده‌است.
پژوهشگران در‌حال انجام تحقيقاتي در اين زمينه هستند كه آيا اين معدن اشياي مسي نشان دهنده تدفين دروغين است؟
در انگليس سه افسانه ادگارآلن پو، وآلفرت ويبر و جزيره گنج كه به‌نظر غير واقعي مي‌رسند درباره اين نقشه‌ها در طرح‌هاي ادبي و خطوط متفاوتي طراحي شده‌اند و به‌نظر مي‌رسد كه چيزي جز توهم نباشند.
مجازات گنج نامه نويسان
دكتر عزيز نوكنده كارشناس حقوقي و استاد دانشگاه درباره وجود گنج‌نامه‌ها و برخورد قانوني با‌
گنج نامه نويسي مي‌گويد: اولاً طبق اطلاعات كاملي كه در اين باره وجود دارد چيزي به‌نام گنج‌نامه يا نسخه‌هاي گنج يا محلي كه در آن طلا وجود داشته و گروهي محل آن را يادداشت كرده باشند وجود ندارد. زيرا حكومت‌هاي مختلف در طول تاريخ ايران وجود داشته و هرگز به تهيه گنج‌نامه دست نمي‌زدند تا افراد سود‌جو اشياي با ارزش آن‌ها را غارت كنند.
وي ادامه مي‌دهد: گنج‌نامه يك امر موهومي است كه گروهي شياد و كلاهبردار از ساده‌لوحي و طمع شهروندان سوءاستفاده مي‌كنند. روش گنج‌نامه تقلبي عمل كلاهبرداري است زيرا كسي از راه حيله و تقلب مال ديگري را بگيرد و پولي بگيرد كلاهبرداري است. مطابق ماده يك قانون ارتشا، اختلاس و كلاهبرداري تهيه گنج‌نامه جرم و كلاهبرداري بوده و مجازات آن يك تا 7 سال حبس است و جزاي نقدي معادل پولي كه از خريدار دريافت كرده‌است. كلاهبرداران گنج‌نامه‌ها را روي كاغذ كاهي و كهنه مي‌كشند و با خطوط عجيب و غريب روي اين كاغذها طراحي مي‌كنند.
در واقع اين كار نوعي صحنه‌سازي است. آن‌ها اشياي تقلبي را كه محل آن در نقشه گنج وجود دارد در محل‌هاي خاص پنهان مي‌كنند و با دريافت پول‌هاي هنگفتي گنج‌نامه‌هاي تقلبي را مي‌فروشند. كلاهبرداران بدل سكه‌هاي ساساني را ضرب مي‌كنند و در محل‌هاي خاص جاسازي كرده و روي آن را با خاك مي‌پوشانند در واقع نوعي صحنه‌سازي باستاني تا طعمه‌هايشان را فريب دهند.
شناسايي پاتوق‌هاي وسوسه‌شدگان ثروت
دكتر نوكنده در اين باره مي‌گويد: ضرب سكه هميشه در طول تاريخ در اختيار دولت‌ها بوده است و آنان براي ايجاد توازن و بالانس اقتصادي و براي اين‌كه ارزش پول پايين نيايد تعداد محدودي سكه ضرب كرده‌اند. ايران كشوري است كه از گذشته‌هاي دور پادشاهاني داشته است گاهي فلزهاي مدفون آنان به‌صورت اتفاقي توسط قاچاقچيان كشف شده‌اند. قاچاقچيان با علامت‌ها و نشانه‌هايي كه روي تپه‌ها يا جاهاي قديمي وجود دارد آن‌ها را حفاري مي‌كنند. البته هرچند گنج‌نامه‌ها غيرواقعي هستند ولي‌گنج‌نامه‌نويسان هرگز خودشان را نشان نمي‌دهند مگر اين‌كه برخي افراد ميراث‌دوست آن‌ها را لو بدهند.
دكتر رحيم ولايتي رئيس مؤسسه باستان شناسي دانشگاه تهران درباره افسانه‌هاي جعلي و گنج‌نامه‌ها مي‌گويد: نقشه گنج چيزي جز خرافات نيست ولي متاسفانه به‌دليل عدم آگاه‌سازي و آموزش عمومي در رابطه با غارت اموال باستاني و فرهنگي مردم دچار يك نوع عقب‌ماندگي، توهم و خرافات شده‌اند.
توده‌اي از مردم به‌دليل وضعيت اقتصادي و كسب پول به نقشه‌هايي كه خيال مي‌‌كنند يك شبه آن‌ها را ثروتمند مي‌كنند، روي آورده‌اند. متاسفانه بيماري غارت اموال باستاني در جامعه همه‌گير شده است و اين تنها به‌خاطر آگاهي نداشتن درباره افسانه‌هاي جعلي است. وي در اين باره به يك حادثه‌اي اشاره كرد و گفت: روزي در يكي از ماموريت‌هاي كاري متوجه شدم مردي سخت تلاش مي‌كند تا سنگی را بشكافد وي كه يك كارگر شهرداري بود و از طريق مرد كفاشي در بازار تهران شنيده بود آن جا محل دفن گنج است به‌دل صحرا زده بود تا از زير يك سنگ طبيعي گنج پنهان را پيدا كند. وي معتقد است گنج‌نامه‌ها تخيلات بيمارگونه هستند.
يك راهكار
دكتر ولايتي مي‌گويد بايد اطلاعات عمومي را در اين زمينه به‌گوش مردم رساند. بايد اين جو بيمارگونه را كه از خيالات و دروغ پردازي‌ها ناشي مي‌شود، از بين برد. اصولاً اين آموزش‌ها از وظايف مؤسسه باستان شناسي خارج است و همكاري ساير سازمان‌ها بويژه ميراث فرهنگي را مي‌طلبد.
بايد مردم را آگاه كرد كه اموال فرهنگي هويت فرهنگي ما است و به نقشه‌هاي گنج اعتماد نكنند. البته لازم است براي جلوگيري از غارت اموال فرهنگي قانوني بگذاريم تا براي جويندگان جايزه نفيسي را اهدا كنند.عده‌اي از افراد ناآگاه كه تنها دنبال طلا هستند ساير اشياي زيرخاكي و عتيقه را نابود مي‌كنند و اين خيانت به تاريخ كشورمان است. هيچ‌يك از نقشه‌هايي كه باترفند خاص از گنج نامه‌نويسان خريداري مي‌شوند مورد تاييد كارشناسان نيست و شايد وجود گنج افسانه نباشد اما گنج‌نامه‌ها افسانه‌اي بيش نيستند.

درباره ی admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *