نشانه های گنج در مناطق کوهستانی,علائم دفینه در کوهستان

در این پست از سایت ذکر و دعاهای قرآنی دعاگو 2agoo.com نشانه های گنج در مناطق کوهستانی,علائم دفینه در کوهستان را قرار دادیم . یکی از مکان های مهم گنج و دفینه و زیرخاکی مناطق کوهستانی و کوه ها می باشد . کوه ها و کوهستان ها بهترین مکان برای مخفی کردن و پنهان کردن گنج و دفینه در گذشته بود . برای کارشناسی و رمزگشایی و تفسیر آثار و علائم و نشانه های گنج و دفینه در مناطق کوهستانی به ادامه مطلب مراجعه کنید …

مناطق کوهستانی شمال کشور,مناطق کوهستانی ایران,مناطق کوهستانی شمال ایران,مناطق کوهستانی شمال کشور جغرافیا دهم,مناطق کوهستانی ایران روی نقشه,مناطق کوهستانی عربستان,مناطق کوهستانی ایران را نام ببرید,مناطق کوهستانی تهران,دفینه مناطق کوهستانی,مناطق دفینه خیز ایران,مناطق دفینه دار ایران,مناطق دفینه,دفینه های مناطق کوهستانی,دفینه در مناطق جنگلی,نشانه گنج در کوه,نشانه گنج چیست,نشانه گنج جوغن,نشانه گنج یابی,نشانه گنج در کوهستان,نشانه گنج لاک پشت,نشانه گنج در سنگ,نشانه گنج در کوه ها

دفینه در مناطق کوهستانی,گنج یابی در مناطق کوهستانی,دفینه یابی در مناطق کوهستانی,علائم و نشانه گنج در مناطق کوهستانی,زیرخاکی و عتیقه در مناطق کوهستانی,رمزگشایی دفینه در کوهستان,کارشناسی و تفسیر دفینه کوهستانی

نشانه های گنج در مناطق کوهستانی,علائم دفینه در کوهستان

علائم و نشانه های گنج و دفینه در کوهستان

انواع علامت ها و نشانه های گنج و دفینه در کوه و کوهستان وجود دارد .

این آثار و علائم به صورت حکاکی های برجسته و کنده کاری های اشکال حیوانات میباشد .

برای مثال علائم و نشانه های حیواناتی مانند شیر و خرس و سگ و مرغ و مار و همچنین صورت و نیم رخ های حیوانات و همچنین انسان به صورت زن و مرد .

اینها نشانه های گنج و دفینه در کوهستان و کوه میباشند .

در قدیم و زمانهای گذشته برای دفن کردن اشخاص و افراد بلندمرتبه در داخل کوه غار درست میکردند یعنی به این صورت که کوه را میکندند و حفاری میکردند و به صورت غار بزرگ چندین متر کوه را سوراخ میکردند بعد جسد فردا را در آخرین بخش غار دفن میکردند و هدایا و گنجینه ها را هم در جای دیگری از غار و یا کنار جسد پنهان میکردند

البته تله ها و طلسم هایی را هم برای اینکار درنظر میگرفتند تا از سرقت دزدها در امان باشد .

انواع نشانه های دفینه

علائم و نشانه های محل دفینه

نشانه های وجود گنج

نشانه های اثابات وجود گنج و وجود طلا

معرفی نشانه ها همراه با عکس

کامل ترین مجموعه نشانه ها

انواع نشانه های دفینه

علائم و نشانه های محل دفینه

همونطور که قبلا قولشو داده بودم که درباره ی علائم و نشانه هایی که در حین حفاری امکان داره با اون مواجه بشید اطلاعاتی در اختیارتون قرار بدم .

در حین حفاری امکان داره که با علائم و آثار زیادی مواجه بشید که در اکثر مکان ها مشترک است .

امکان داره با آثاری هم مواجه بشید که تا حالا نمونشو از نزدیک مشاهده نکرده باشید و یا نشنیده باشید .

اما این آثار برای مکان و یا هدف های کوچک و متوسط صدق می کنه .

اول اینکه در سطح زمین باید نشانه هایی وجود داشته . مثلا تخته سنگی که نظرتونو جلب کنه و با بقیه سنگهای منطقه فرق داشته باشه و یا نوشته و نشانه هایی بر روی سنگ وجود داشته باشه و یا موارد دیگر .

درخت کهن سال . چشمه ی آب . تپه خاکی . بعضی از افراد فکر می کنند که هر تپه ای نشانه ی بار است . در صورتی که از نشانه های بار داشتن یک تپه اینه که جنس تشکیل دهنده ی تپه از خاک باشه نه از سنگ .

تپه در محلی قرار گرفته باشه که در اون منطقه مشابه اون تپه کم باشه و در نزدیکی اون تپه آثاری همچون درخت کهن سال و چشمه ی آب . همه ی این علائم برای اینه که با آثار و شواهد و دلیل و انگیزه ی بیشتری برای حفاری داشته باشید نه صرف تائید بار داشتن تمامیه هدف هاتون …

از مقبره ها شروع می کنیم .

نشانه آخر مقابر ، بستگی به زمان و دوره تدفین و همچنین ، مکانی که شما در آن قرار گرفته اید دارد 

به این مفهوم که در زمینهای صخره ای و کوهستانی غرب و شمال غرب نوع خاصی از مقابر ساخته می شده که به تناسب آن نشانه های آخر خاص خود را داشته و در دشت های جنوب و جنوب غربی

نوعی دیگر با علایمی دیگر به چشم میخورد .

در شرق کشور نیز به همین ترتیب می باشد .

مقبره ها در دو نوع کلی ساخته می شدند:

یا درون کوه و دامنه کوه یعنی بالاتر از سطح زمین

و یا در زیر سطح زمین ساخته می شدند .

از آنجا که طبق اعتقادات ، این مقبره ها باید ۱۲۰۰۰ سال ( در تدفین ها به طور کامل توضیح داده میشود ) دوام بیاورد ساختار بسیار مستحکمی دارند بالاخص مقابر کنده شده در کوه ها .

مقبره هایی که در بالای سطح زمین است نیز خود دو نوع درب دارند :

یا در دل صخره ها دربی همرنگ صخره های مجاور دارند که با ساروجی همرنگ پلمپ شده اند و یا درب ورودی آن در زیر خاک مدفون است .

آن دسته که دربی بر دل صخره دارند بسیار راحت تر از دسته دومی ، قابل تشخیص هستند .

این مقابر دارای علایم و نمادهای حیوانی هستند و علایم آن تا شعاع یک متری ادامه دارد فقط باید چشمی کاوشگر داشت تا به نتیجه رسید .

جوغن بزرگ و هواکش از مشخصه های قابل تشخیص هستند . معمولا با این دسته از مقابر ، هیچ مشکلی نخواهید داشت زیرا در امتداد نگاه نمادهای حیوانی هستند و چیدمانی مشخص دارند.

دسته دوم از مقابر روی سطح زمین :

آن دسته از مقابرند که یا به علت شسته شدن خاک از ارتفاعات و رسوب بر روی درب مقبره ، قابل تشخیص نیستند و یا درب آن به صورت مخفی در زیر خاک قرار دارد .

این دسته از مقابر نیز با کمی دقت ، قابل رمز گشایی است .

این دسته نیز مانند دسته اول ، دارای نماد حیوانی هستند و این علایم تا یک متری آن ادامه دارد دقیقا به مانند دسته اول دارای هواکش و بعضا جوغن یا اسکنه هستند فقط درب آن قابل رویت نیست .

نکته اصلی اینجاست :

شما تا یکی دو متری درب با استفاده از علایم ابتدایی آمده اید حال نمی دانید کجا درب ورودی است و از آنجا که درب این مقابر ، بسیار مهم است ( زیرا از طریق سقف و یا کناره ها ، قابل نفوذ نیستند ) کاوش شما متوقف میشود .

نشانه های درب آن چیست ؟

نشست بی دلیل زمین در شعاع یک یا دو متری ، بر آمدگی بی دلی در شعاع دو متری ، خاک دستی و روشن تر از محل ، سنگی قابل جابجایی که نیمی از آن داخل زمین است ، سنگ های کبود رنگ که با سنگ های منطقه همخوانی ندارد ، بوته هایی که در جهت جریان باد به طور کلی خم شده و ریشه سستی دارند ، بوته های روشن تر از بقیه محل ها و تردد موشهای سفید بزرگ و خاکستری روشن بزرگ و ….. اینها همه نشانه های عمومی درب هستند

نکته مهم :

در باستان ، رسمی وجود داشته که بسیار قوی جریان داشته و اجرا میشده که برای جویندگان راه گشاست .

برای تمامی مقابر ، تاکید میکنم تمامی مقابر ، مکانی می ساختند یا مکانی انتخاب می کردند که بتوانند مراسم مذهبی را اجرا کنند .

در این مراسم ها فضایی برای آتش روشن کردن به جهت نور ( مثل جوغنهای افقی ) و فضایی برای تجمع و دعا کردن باید باشد . یک نکته که کمتر به آن پرداخته می شود این است که ایرانیان این مراسم را در حضور نمادها و در جلوی رویت نمادهای مقدس انجام می دادند .

یعنی اگر یک مقبره ای که درب آن باز شده باشد را بیابید و در جلوی ورودی به طوری که کمر شما به سمت داخل مقبره باشد متوجه خواهید شد که تمامی عناصر موجود در اطراف ، به گونه ای چیده شده اند که انگار در حال نگاهبانی و یا رویت درب ورود هستند

نمادها در حال نگهبانی یا رویت مقبره هستند . همانجا یعنی جلوی درب ورودی مکانی بوده که فرد مذهبی آن دوران ، قرار میگرفته و مشغول دعا خواندن و تحویل دادن روح فرد متوفی به خدایان میشده است .

پس به راحتی میتوان از این ترفند استفاده کرد تا درب ورودی را یافت .

فرض کنید شما از مقبره بیرون آمدید بهترین منظره برای شما کجاست و یا بهترین نقطه برای نگهبانی دادن نمادها و رویت نمادها ، کجاست زیرا همه نمادها و عناصر موجود به سمت درب ورود نشانه رفته اند حتی چیدمان سنگها و تراش خوردن سنگها بی دلیل صورت نگرفته است .

برای درب ورودی فاصله ای کمتر از ۵ متر با خود مقبره در نظر بگیرید .

مقابر عمدتا تونلهای طولانی ندارند .

تونلهای طولانی ، مختص دفینه زاغه و یا غار هاست که معمولا در جلوی درب آنها نگهبان و یا خود سازندگان غار دفن شده اند

برگرفته از دعا سایت

**************************************************

بازنشر : سایت دعاگو (بزرگترین منبع ذکر و دعاهای قرآنی)