خانه / ضرب سکه در دوران باستان / چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه

چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه

در این پست از سایت antique-book-treasure.ir چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه را برای شما عزیزان قرار دادیم . با چه روشهایی سکه های دوران باستان ضرب می شدند ؟ ضرب سکه و تولید سکه در ضرابخانه ها چگونه بود ؟ نحوه ضرب سکه با زدن چکش بر روی طلا و نقره چگونه بود ؟ ایا برای ضرب سکه در دوران قدیم و باستان دستگاهی وجود داشت ؟

چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه
چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه

چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه,ضرب سکه های ایران باستان,چگونگی ضرب سکه های قدیمی در ایران باستان,روش ضرب سکه و ساخت سکه در دوران باستان چگونه بود ؟,ضرب سکه های قدیمی و باستانی در ضرابخانه,ضرابخانه های ضرب سکه های ایران باستان,دستگاه ضرب سکه در ایران باستان,آیا در قدیم و دوران باستان برای ضرب سکه از دستگاه استفاده می کردند ؟,ضرب سکه با زدن ضربه های چکش

چگونگی ضرب سکه های ایران باستان,نحوه ضرب سکه های باستانی در ضرابخانه

در ایران معمولاً سکه را با چکش ضرب می‌زدند و طریقه ضرب این گونه مسکوکات آسان بود. قرنها به این ترتیب عمل می‌کردند که ابتدا نقش پشت سکه را روی فلز محکمی که معمولاً از فولاد بود به طور معکوس و منفی حکاکی می‌کردند و آن را در وسط سندان کار می‌گذاشتند و به همان طرز عیناً نقش روی سکه را نیز در سر سنبه‌ای از فولاد حکاکی می‌کردند. پس از تعیین عیار مناسب فلزات و ذوب و شمش نمودن، آنها را خرد کرده، به قطر و وزن لازم به صورت قطعاتی می‌بریدند و آن را گداخته، به ضرب فشار چکش به صورت مسکوک در می‌آوردند. این نوع سکه زدن منحصر به کشور ما نبود، تقریباً در همه جای دنیا به همین شیوه عمل می‌شد، بعدها به صورت بسیار ابتدایی از منگنه‌ها استفاده می‌کردند و پس از سال ۱۵۶۱ م با اختراع ماشین ضرب سکه در اروپا، سکه‌های استاندارد رواج یافت.

بر اساس نوشته‌ها و مدارک موجود در ایران، در زمان صفویه نظم و ترتیب خاصی برای ضرب سکه وجود داشت و ضرابخانه، سازمان اداری گسترده‌ای دارای مشاغل متنوع بود که تحت نظر معیرالممالک اداره می‌شود عزل و نصب حکاکان، زرکشان، ضراب باشی، ضابطان، صنعتگران، کارکنان و کارمندان با وی بود و هیچ‌یک از عاملین دیگر حق دخالت نداشتند. دستگاه‌های مهم ضرابخانه عبارت بودند از:

    ۱- دستگاه سیاکی (گدازنده) برای ذوب و خالص کردن طلا و نقره.
    ۲- دستگاه قرص کوبی که فلزات را به شکل قرص در می‌آورد.
    ۳- دستگاه آهنگری برای شمش کردن فلزات.
    ۴ – دستگاه چرخ کشی برای نوار کردن شمشها به ضخامت معین.
    ۵ – دستگاه قطاعی برای قطعه قطعه کردن نوار فلزات.
    ۶ – دستگاه کهله کوبی، فلزات قطعه شده را پهن کرده، به اندازه سکه در می‌آورد.
    ۷ – دستگاه سفیدی گری، قرصهای زر و سیم را پاک می‌کرد.
    ۸ – دستگاه تخش کنی، قرصهای کم وزن را جدا کرده، مجدداً با وزن صحیح آماده می‌کرد.
    ۹ – دستگاه سکه کنی، قرصها را سکه می‌کند.

در دوران افشاریه و زندیه تا اواسط قاجاریه وضع ضرب سکه کم و بیش به همان صورت بود تا در سال ۱۲۸۲ هـ . ناصرالدین شاه دستور داد ضرابخانه‌ای با روش جدید از فرانسه خریداری و به ایران وارد شود و پس از وقفه‌ای دوازده ساله، ضرابخانه جدید در سال ۱۲۹۴ هـ به دستیاری پشان، مستشار اتریشی، کار خود را آغاز نمود.

بزرگ‌ترین سکه جهان سکه‌ای زرین است که نوشته روی آن به فارسی است و مشخصات سکه عبارت است از: وزن آن بیش از هفتاد انس (انس = ۳۱ گرم و اندی) – اندازه قطر و دایره این سکه ۵/۱۴ سانتیمتر است. نوشته روی سکه «لا اله الا الله محمد رسول الله» و عبارت «ضرب دارالخلافه شاه جهان‌آباد ۱۰۶۴» و درحاشیه آن هم این شعر دیده می‌شود:

        از صدق ابی بکر شد ایمان انور

    اسلام قوی دست شد از عدل عمر
    دین تازه شد از شرم و حیای عثمان
    و ز علم علی یافت ولایت زیور

این سکه منحصربه‌فرد بوده و اکنون در موزه بریتانیاست.

درباره ی admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *