در این پست از سایت antique-book-treasure.ir دانلود فهرست بهترین فیلمهای درام،علمی‌،تخیلی،اکشن و ابرقهرمانی‌ سال 2016 را برای شما عزیزان قرار دادیم . لیست کامل ار 100 فیلم محبوب و پرطرفدار و برتر سال 2016 از تمام ژانرها از جمله علمی و تخیلی و اکشن و جنایی و پلیسی و درام و عاشقانه و هیجانی و ماجرایی . در ادامه مطلب اسامی و نام و فهرست و لیست بهترین و برترین فیلمهای سینمایی سال 2016 را مشاهده خواهید کرد .

دانلود فهرست بهترین فیلمهای درام،علمی‌،تخیلی،اکشن و ابرقهرمانی‌ سال 2016,لیست 100 فیلم برتر و محبوب سال 2016,فهرست بهترین فیلمهای اکشن و هیجانی و جنایی سال 2016,دانلود لیست اسامی فیلمهای منتخب درام و عاشقانه سال 2016,دانلود فهرست و لیست برترین فیلمهای سینمایی جنایی و پلیسی و تکاوری سال 2016,بهترین فیلمهای سال 2016,نام برترین و زیباترین فیلمهای سینمایی خارجی در سال 2016

دانلود فهرست بهترین فیلمهای درام،علمی‌،تخیلی،اکشن و ابرقهرمانی‌ سال 2016

سال ۲۰۱۶ هم به مانند سال‌های پیش، با شمار زیادی از فیلم‌های رنگارنگ چه درام، چه علمی‌-تخیلی و چه ابرقهرمانی‌های مطرح به سراغ ما آمده است. اگر می‌خواهید بدانید باید منتظر چه فیلم‌هایی در سال جاری میلادی باشید.

اگرچه ممکن است هنوز برخی از فیلم‌های مهم سال پیش را ندیده‌ باشید، اما دنیا به خاطر من و شما نمی‌ایستد و همین الان که درحال خواندن این مطلب هستید و برای رسیدن نسخه‌ی با کیفیت «هشت نفرت‌انگیز» تارانتینو لحظه‌شماری می‌کنید، سینما‌دوستان سرتاسر جهان دارند زمان اکران فیلم‌های مهم و موردانتظارِ سال ۲۰۱۶ را در تقویم‌هایشان علامت می‌زنند! اما نگران نباشید.

 بعد از جمع‌بندی بهترین فیلم‌ها و استودیوهای ۲۰۱۵، در این مجموعه مطالب فهرست ۱۰۰تایی موردانتظارترین فیلم‌های سال پیش‌رو را از سایت معتبر «ایندی‌وایر» برایتان آماده کرده‌ایم تا به این ترتیب به چشم‌اندازی بهتر از چیزهایی که می‌توانیم در سال ۲۰۱۶ از سینمای دنیا انتظار داشته باشیم، برسیم؛ از بلاک‌باسترهای پُرسروصدا گرفته تا فیلم‌های مستقل کارگردانانِ سرشناس که اکثر اوقات نامشان در میان اخبار وسیع هالیوود گم می‌شود. پس، بیشتر از این معطل چه هستید؟ بزن بریم:

۱۰۰- خانه‌ی دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب (تیم برتون)

تیم برتون در فیلم قبلی‌اش، «چشم‌های درشت» که ۲۰۱۴ روی پرده رفت، سعی کرد کمی از محدوده‌ی آرامشش فاصله بگیرد و فیلمی کمتر عجیب و غریب بسازد. اما خب، اگرچه برخی منتقدان با بستن چشمانشان روی اسم سازنده‌اش، آن را دوست داشتند، اما بسیاری هم اصلا از فاصله‌گیری برتون از دنیا‌های سیاه و افسرده‌کننده‌ی لذت‌بخش‌اش خوش‌شان نیامد.

 این درحالی بود که «چشم‌های درشت» کلا تبدیل به بازگشت این کارگردان نشد و در فصل جوایز هم حضور پُررنگی نداشت. اما ظاهرا فیلم جدید برتون تمام مواد اولیه‌ی لازم برای بازگشت طوفانی این کارگردان صاحب‌سبک را دارد.

 داستان خارق‌العاده‌ی فیلم درباره‌ی پسر نوجوانی است که مکان جادویی ناشناخته‌ای را پیدا می‌کند که «مدرسه‌ی دوشیزه‌ی پرگرین برای بچه‌های عجیب» نام دارد و در آنجا دوست‌های جدیدی با قدرت‌های فرابشری پیدا می‌کند. اما آنها دشمنانِ خطرناکی هم دارند. این داستان فانتزی که راسته‌ی کار برتون است براساس کتابی پرفروش نوشته‌ی رانسوم ریگز است.

کافی است تا تریلر فیلم را ببیند تا هم موهای تن‌تان سیخ شود و هم به این فکر کنید که اگر برتون سراغ فیلم‌های ابرقهرمانی می‌رفت، چه می‌ساخت؟ از بازیگران مهم فیلم می‌توان به اِوا گرین در نقش دوشیزه پرگرین، آسا باترفیلد («هیوگو»)، ترنس استامپ و میلو پارکر («آقای هلمز») اشاره کرد. اگرچه برتون سال‌ها است ما را ناامید می‌کند، اما اگر فرصتی برای بازگشت او باشد، همین فیلم است.

---

۹۹- روز استقلال: بازخیز (رولند امریچ)

بیست سال بعد از دوام آوردن از زیر حمله‌ی سنگین بیگانه‌ها، بشریت درحال بازسازی است و با استفاده از تکنولوژی فضایی‌ها، خودش را بهبود بخشیده. اما دشمن قدیمی درحال بازگشت است و اکنون تهدید بسیار بزرگ‌تری محسوب می‌شود.

 تهیه‌کنندگان دنباله‌ی «روز استقلال» امید دارند تا با «بازخیز» در دسته دنباله‌های نوستالژیک این روزها مثل «دنیای ژوراسیک» و «جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد» قرار بگیرند و یک لقمه نان از موجِ تازه‌ای که راه افتاده در بیاورند.

 بنابراین، مثل آنها برخی از بازیگران اصلی‌ فیلم اول که شامل جف گلدبلومِ دانشمند و بیل پولمن (رییس جمهور سابق امریکا) می‌شوند را بازگردانده‌اند. هرچند ظاهرا فاکس نتوانسته حقوق درخواستی ویل اسمیت را جور کند و از همین رو خبری از او نیست.

در همین حین، نسل جدیدی از کاراکترها هم برای به دوش کشیدن دنباله‌های آینده‌ی مجموعه معرفی می‌شوند. برخلاف «دنیای ژوراسیک» و «نیرو برمی‌خیزد»، رولند امریچ برای کارگردانی این قسمت هم بازگشته است که استاد خلق خرابی‌های بزرگ است. آیا «بازخیز» می‌تواند لذت غافلگیرکننده‌ی فیلم اول را تکرار کند؟

---

۹۸- وارکرفت (دانکن جونز)

داستان این اقتباس حول و حوشِ پادشاهی آزرات است که درحال آماده شدن برای مبارزه با اُرک‌هایی هستند که سرزمین خودشان را برای تصاحبِ محل زندگی آرامِ انسان‌ها ترک کرده‌اند.

اُرک‌ها از چیزی فراری‌اند؟ در این میان، دو جنگجوی انسان و اُرک امیدوارند تا با یکدیگر به صلح برسند و از درگیری دوری کنند. بگذارید صادق باشیم: تریلرهایی که از فیلم دانکن جونز دیده‌ایم، مثل نسخه‌ی شلخته‌تری از «هابیت‌»های جکسون به نظر می‌رسد.

با توجه به تریلر‌ها، فیلم می‌تواند به یک گندکاریِ احمقانه‌ی پُر از جلوه‌های بصری کارتونی تبدیل شود. اما خیلی‌ها باور دارند «وارکرفت» ممکن است همان اتفاق موردانتظار در حوزه‌ی اقتباس‌های بازی‌های ویدیویی باشد.

تازه، ایده‌ی جالب داستان این است که ماجرا از دیدگاه دو طرف درگیری روایت می‌شود؛ درست مثل فیلم‌های اخیر «سیاره‌ی میمون‌ها». نباید فراموش کنیم که تریلرهای «سیاره‌ی میمون‌ها» هم چندان امیدوارکننده به نظر نمی‌رسیدند، تا اینکه فیلم‌ها عرضه شدند و شاهد دوتا از بهترین بلاک‌باسترهای مُدرن بودیم.

 دانکن جونز هم کسی است که علمی‌-تخیلی‌های خیره‌کننده‌ای مثل «ماه» و «سورس کُد» را در کارنامه‌اش دارد. بله، فیلم به‌شدت سی‌جی‌آی‌محور به نظر می‌رسد، اما بگذارید قبل از دیدنش، اعصاب خودمان را خراب نکنیم!

---

۹۷- اسنودن (اُلیور استون)

چند سالی است که داستان مهندسِ سازمان‌های CIA و NSA که مدارک سری دولتی را در مطبوعات فاش کرد و بعد مجبور شد به روسیه پناهنده شود، بحث روز اخبار سیاسی است. تمامی این بحث و جدل‌ها هم به خاطر این است که برخی اسنودن را قهرمان و برخی خائن می‌دانند. مخصوصا بعد از مستند «شهروندچهار» که برنده‌ی اسکار هم شد.

 «اسنودن» که روایت زندگی این مرد است، در واقع به خاطر این مستند بود که اکرانش عقب افتاد. اگرچه این تصمیم عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد، اما از سویی دیگر، ما هم لنگ در هوا مانده‌ایم که بالاخره نگاهِ پیچیده‌ی استون به این موضوع داغ به چه نتیجه‌ای رسیده است.

استون اگرچه به خاطر فیلم‌های سیاسی‌اش معروف است اما تقریبا دو دهه می‌شود که چیز جالبی نساخته است. اما شاید «اسنودن» دوباره او را سرزبان‌ها بیاندازد. راستی، این فیلم فرصت خوبی برای جوزف گوردون-لویت است تا واقعا توانایی‌هاش را به رخ بکشد. ناگفته نماند یکی از عجایب فیلم حضور نیکولاس کیج در گروه بازیگرانش است!

---

۹۶- یک پادشاهی متحد (آما آسانته)

فیلم زندگی‌نامه‌ای «یک پادشاهی متحد» داستان زندگی شاهزاده‌ی بوتسوانا، سرتسه خاما و زن بریتانیایی سفیدپوستش، روث ویلیامز است که ازدواج بین نژادی آنها در دهه‌ی ۱۹۴۰ باعث بحث و اعتراض‌های بسیاری شد. به‌طوری که از دولت آپارتاید وقتِ آفریقای جنوبی تا سران قبایل خشمگین شدند. اما در نهایت، سرتسه به عنوان اولین رییس‌جمهور کشورش انتخاب شد.

فیلم قبلی آما آسانته، «بــل» (Belle)، یک موفقیتِ جمع‌و‌جور عالی بود که به اندازه‌ای که لیاقتش را داشت دیده نشد. یک درام تاریخی زیبا از لحاظ طراحی صحنه و لباس و بازیگران که به چیزی فراتر از موضوعات همیشگی فیلم‌های این ژانر اهمیت می‌داد. حالا دو سال گذشته و آما آسانته با وجود فیلنامه‌ای که براساس یک داستان شگفت‌انگیز واقعی نگاشته شده، برای ساخت داستانی بازگشته که راسته‌ی کار خودش است.

زندگی سرتسه خاما و روث ویلیامز، داستانی جلوتر از زمان خودشان است که پیچش خوبی نسبت به دیگر داستان‌های سیاه‌پوست مدار ظلم‌ ستیز دارد. اما نکته‌ای که باعث می‌شود هم برای فیلم امیدوار باشیم و هم به دیدن‌شدنش اطمینان پیدا کنیم، حضور دیوید اویلوو (که با «سلما» سرزبا‌ن‌ها افتاد) و رزاموند پایک (بعد از نامزدی‌اش با «دختر گم‌شده») در نقش‌های اصلی است. «یک پادشاهی متحد» با ترکیب رومانس و مسائل سیاسی، می‌تواند به صدر اخبار فصل جوایز تبدیل شود. به‌طوری که «بل» نتوانست.

---

۹۵- جرایم حقیقی (الکساندروس آوراناس)

جیم کری یکی دیگر از نام‌های سرشناش این فهرست است که مدت‌ها خبری از آنها نیست و می‌تواند با فیلم جدیدی دوباره برخیزد. «جرایم حقیقی» دنبال‌کننده‌ی کاراگاه پلیسی است که سعی در حل یک پرونده‌ی قتل دارد که شباهت و رابطه‌های نزدیکی با کتابی از یک رمان‌نویس و متفکر دارد.

 اولین چیزی که نظرمان را جلب می‌کند قرار گرفتن نام «جیم کری» با عبارت «قتل» بر سر یک تقاطع است. اگرچه همین موضوع ما را یاد فیلم بسیار ضعیف «شماره‌ی ۲۳» که در آن کری سراغ کاراگاه‌بازی رفته بود، می‌اندازد. اما «جرایم حقیقی» چیزهایی دارد که نشان می‌دهد شاید آن فاجعه تکرار نشود.

اول از همه فیلم براساس مقاله‌ای از نیویورکر است. نویسنده‌ی فیلم «آخرین پادشاه اسکاتلند» آن را اقتباس کرده و روزگاری قرار بود «جرایم حقیقی» به‌دست رومن پولانسکی ساخته شود. آلکساندروس آوراناس یکی از کارگردانان مهم موج نوی یونان است که با فیلم «خانم خشونت»‌اش شروع بزرگی داشت. جیم کری اگرچه انتخاب عجیبی به نظر می‌رسد، اما این فیلم می‌تواند تبدیل به بازگشت پرقدرت او شود؛ مثل همان اتفاقی که برای متیو مک‌کانهی افتاد.

---

۹۴-زولندر ۲ (بن ستیلر)

در سراسر دنیا سلبریتی‌ها درحال کشته شدن هستند. در این هنگام است که دِرک زولندر بازنشستگی را فراموش می‌کند و با دوست قدیمی‌اش، هنسل همراه می‌شود تا این پرونده را حل کند.

 قسمت اول «زولندر» که فقط چند روز بعد از حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر اکران شد، موفقیت مالی عجیبی کسب نکرد. اما منتقدان آن را کمدی هجوآمیز جذابی بر صنعت مُد و فشن خواندند که می‌تواند خنده‌های عمیقی از بینندگان بگیرد. همین باعث شد تا فیلم به یکی از پربیننده‌ترین آثار شبکه‌ی نمایش خانگی و شبکه‌های کابلی تبدیل شود. اکنون بعد از ۱۴ سال، سروکله‌ی دنباله‌ی آن پیدا شده است.

طبق معمول هیچکدام از اینها باعث نمی‌شود تا «زولندر۲» بتواند جذابیت قسمت اول را تکرار کند. اما به نظر می‌رسد بن ستیلر با جذب اوون ویلسون، کریستین تیلور و ویل فرل قصد دارد مواد اصلی را به این قسمت بازگرداند و یک آش شله‌قلم‌کار از ترکیب آنها با پنلوپه کروز، بک بنت، کیم کارداشیان (!) و کین وستِ خواننده و البته بندیکت کامبربچ تحویل‌مان دهد.

---

۹۳-تجاوز علیه ما (آدام اسمیت)

مایکل فاسبندر در چند سال اخیر به سرعت درحال پیشرفت است و به خاطر این است که او پروژه‌هایش را با دقت و علاقه‌ی شخصی‌اش انتخاب می‌کند. اگرچه فاسبندر این روزها در فیلم‌های پرخرج و جریان‌اصلی حضور پررنگی دارد، اما او همیشه سعی کرده تا هنرش را در اختیار داستان‌های مستقل‌ و بین‌المللی هم قرار دهد. بنابراین بعد از «فرانک» و «غرب آهسته»، ما او را در «تجاوز علیه ما» خواهیم دید.

فیلم داستان سه نسل از یک خانواده‌ی ایرلندی سرکش است. فاسبندر در نقش چاد کالتر، قانون‌شکنی است که می‌خواهد خلافکاری را کنار بگذارد. اما وقتی پای قانون به خانه باز می‌شود، اعضای خانواده با هم درگیر می‌شوند.

 از دیگر ویژگی‌های فیلم باید به موسیقی متن ارژینالش اشاره کرد که توسط گروه The Chemical Brothers ساخته شده است. فیلم در مرحله‌ی پس‌ از تولید به سر می‌برد و به احتمال زیاد به زودی آن را خواهیم دید.

---

۹۲-همسرِ مسئول باغ‌وحش (نیکی کارو)

این فیلم با حضور جسیکا چیستین در نقش کاراکتر عنوان، داستان واقعی آنتونینا و جان زبینسکی است که در جریان جنگ جهانی دوم و اشغال لهستان توسط نازی‌ها مسئول باغ‌وحش ورشو بودند و یهودی‌های فراری را در قفس‌ حیوانات مخفی می‌کردند.

انتخاب‌های جسیکا چیستین یکی از یکی قوی‌تر بوده است. از بمب‌های باکس آفیسی مثل «مریخی» و «بین‌ستاره‌ای» گرفته تا فیلم‌های جمع‌وجورتری مثل «کریمسون پیک» و «خشونت‌بارترین سال». اما الان نزدیک به چهار سال از زمانی که چیستین نامزد اسکار شد می‌گذرد.

 او امسال دو فیلم برای نمایش دارد. اولی اسپین‌آفی فانتزی از داستان سفیدبرفی و دیگری «همسر مسئول باغ‌وحش» است که احتمال درخشش‌اش در دومی طبیعتا بیشتر است. فیلم اقتباس نیکی کارو از روی کتابی واقعی نوشته‌ی دیان اَکرمن است و ظاهرا تمام ویژگی‌های اولیه‌‌ی لازم برای بردن دل منتقدان و داوران مراسم‌های مختلف را دارد.

---

۹۱-موآنا (ران کلمنتس و جان ماسکر)

دختر جوانی که مهارت‌های بالایی در مسیریابی و سفر دارد قصد دارد جزیره‌ی اسرارآمیزی را پیدا کرده و خانواده‌اش را با کمک یک نیمه‌خدا نجات دهد. این خلاصه‌ی داستان انیمیشن جدید دیزنی است که قرار است پرنسس متفاوت و تازه‌ای را به کلکسیون پرنسس‌های این کمپانی اضافه کند و دیزنی بدجوری روی آن حساب باز کرده است. چون آنها بعد از انفجار دیوانه‌وار موفقیتِ «یخ‌زده» در گیشه‌های سرتاسر دنیا، می‌دانند سرمایه‌گذاری دوباره‌ روی این چنین داستان‌ها می‌تواند چه سودی برایشان داشته باشد.

 دیزنی دو انیمیشن برای ۲۰۱۶ دارد که اولی، «زوتوپیا» جالب و بامزه به نظر می‌رسد، اما تمام نگاه‌ها به سمت ماجراجویی موآنا جمع شده است؛ فیلمی که در سرزمین‌های جنوب اقیانوسیه جریان دارد و  روایتگر اسطوره‌های مجموعه جزایرِ پُلی‌نزی است.

 کلمنتس و ماسکر به عنوان کارگردانان فیلم، کسانی هستند که به خاطر ساختن کلاسیک‌هایی مثل «پری دریایی کوچولو» و «علاءالدین» نقش بزرگی در موفقیت دیزنی در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ بازی کردند. این درحالی است که «موآنا» اولین انیمیشن کاملا کامپیوتری آنها محسوب می‌شود. تازه، به نظر می‌رسد «موآنا» برای کسانی مثل من که «یخ‌زده» را زیاد دوست نداشتند، فیلمی باشد که ارزش انتظار کشیدن را دارد.

---

۹۰-سالی (کلینت ایستوود)

کلینت ایستوود تاکنون پروژ‌ه‌های که برای کارگردانی انتخاب کرده همگام با انتظارات طرفدارانش بوده است. «سالی» اما انتخاب غیرمعمولی برای این کارگردان محسوب می‌شود.

«تک‌تیرانداز امریکایی»، آخرین فیلم او اگرچه از لحاظ فروش به بهترین فیلمش تبدیل شد، اما یکی از ضعیف‌ترین کارهای او را ثبت کرد. «سالی» داستان واقعی خلبانی امریکایی به اسم چسلی سالنبرگر است که موفق شد یک هواپیمای درحال سقوطِ پُر از مسافر را روی رودخانه‌ی هادسونِ منهتن بنشاند و تبدیل به قهرمان ملی شود.

از آنجایی که رابرت زمه‌کیس با «پرواز» پکیچ کامل و بی‌نقصی از قهرمان‌بازی‌های خلبانی و عواقب پشت سرش ارائه کرده، باید دید ایستوود با این متریال چه کار می‌کند. شاید همکاری تام هنکس و ایستوود برای اولین‌بار، مهم‌ترین عنصر این درام باشد.

---

۸۹-زاما (لوکرشیا مارتل)

آثار قبلی این کارگردان زنِ آرژانتینی مثل «دختر مقدس» و «زن بی‌سر»، او را به عنوان فیلمساز مهمی که استعداد و چشم‌انداز خاصی در مسائل سیاسی دارد، ثابت کردند و ظاهرا فیلم جدید او قدم بلندِ رو به جلوی برای او حساب می‌شود. اگرچه از زمان اکران «زن بی‌سر» در سال ۲۰۰۸ از او فیلمی ندیده بودیم، اما خوشبختانه او قرار است بعد از هشت سال در قالب «زاما» برگردد.

فیلم درباره‌ی زندگی توام با تنهایی یک مامور دولتی طمع‌کار و بدگمانِ اسپانیایی حاضر در پاراگوئه در دهه‌ی ۱۷۹۰ به اسم دون دیگو زاما است. فیلم اقتباسی از کتابی نوشته‌ی آنتونیو دی بندتو است و به نظر می‌رسد مارتل به همراه پدرو آمودوار به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان قرار است بزرگ‌ترین فیلمش چه در چشم‌انداز و چه در اندازه را بسازد.

خود مارتل درباره‌ی فیلم می‌گوید: « “زاما” با شوخ‌طبعی‌اش ما را به مردی از گذشته نزدیک‌تر می‌کند. در زمانی که امریکا کاملا ناشناخته بود. کسی که به‌طرز عجیبی در زندگی‌اش همان درگیری‌هایی را دارد که ما در دنیای مدرن با آنها دست به گریبانیم».

---

۸۸-ملکه‌ی کت‌وی (میرا نیِـر)

لوپیتا نیونگو، بازیگر محوری «ملکه‌ی کت‌وی» بعد از اینکه با بازی در «۱۲ سال بردگی» کشف شد، به سرعت سوار قطار بلاک‌باسترها شد و سر از «جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد» درآورد. اما برای کسانی که دوست دارند نقش مهم‌تری از او ببینند، «ملکه‌ی کت‌وی» اینجا است. فیلم داستان واقعی دختر اوگاندایی جوانی به اسم پیونا موتسی است.

 او با اینکه از مدرسه اخراج شده، به شطرنج ادامه می‌دهد و قهرمان می‌شود. ظاهرا دیزنی تمرکز زیادی روی تنوع‌بخشی به فیلم‌هایش در سال‌های پیش‌رو کرده است. چون علاوه‌بر انیمیشن «موآنا»، دوتا از بازیگران «نیرو برمی‌خیزد» سیاه‌پوست بودند و پلنگ‌سیاه هم که به زودی به جمع ابرقهرمانان مارول خواهد پیوست.

خلاصه، «ملکه‌ی کت‌وی» که با همکاری شبکه‌ی ورزشی ESPN تهیه شده، به نظر می‌رسد قرار است یکی از آن داستان‌های زندگی‌نامه‌ای/ورزشی معمول باشد. اما از سویی دیگر، فیلم‌هایی هم هستند که فراتر از کلیشه‌های ژانر می‌روند و امیدواریم «ملکه‌ی کت‌وی» جزو آنها باشد و البته با وجود لوپیتا نیونگو و دیوید اولیوو، فیلم از نظر بازیگران عالی بارش را بسته است!

---

۸۷-آواز بخوان (گرت جنینگز)

گرت جنینگز را بیشتر با موزیک ویدیوهایی که اواخر دهه‌ی ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ ساخته می‌شناسند، اما دو فیلمی (The Hitchhiker’s Guide To The Galaxy و دنباله‌اش) که کارگردانی کرده اگرچه مشکل‌دار اما خبر از آینده‌ی بزرگی برای او می‌دادند.

 با اینکه هشت سال تا بازگشت او با فیلم سومش طول کشید، اما او قرار است با بزرگ‌ترین کارش که انیمیشنی از استودیوی ایلومینیشن است، بازگردد؛ کسانی که بعد از موفقیت غیرمنتظره‌ی میلیاردی «مینیون‌ها» روی ابرها سیر می‌کنند.

 داستان درباره‌ی یک خرس کوآلا است که برای نجات سالن تئاتر درحال ورشکستی‌اش، یک مسابقه‌ی آوازخوانی برپا می‌کند و از یک گوسفند سیاه که دوستش نیز است، دعوت به همکاری می‌کند.

شاید سوژه‌ی فیلم چندان دست‌اول به نظر نرسد، اما جنینگز در پرورش ایده‌ها استعداد دارد و در این کار با گروه بازیگران خوش‌رنگ‌و‌لعابی مثل متیو مک‌کانهی، اسکارت جوهانسون، ریس ویترسپون، توری کِلی و تارون اجرتون همراه شده است تا کاری کند حواس‌مان به زمان اکران فیلم در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۶ باشد.

---

Whiskey Tango Foxtrot–۸۶ (گلن فیکارا و جان ریکوآ)

کیم بارکر ژورنالیستی است که برای پوشش اخبار جنگ به افغانستان فرستاده می‌شود و او آنجا از دوستی به عشق می‌رسد. اگرچه «نیرو برمی‌خیزد» تمام باکس آفیس و فیلم‌های دیگر را تحت شعاع خودش قرار داده بود، اما «خواهران» یکی از کمدی‌های کوچکِ تعطیلات کریسمس امسال بود که بالاخره ثابت کرد تینا فِی می‌تواند در حد یک ستاره بدرخشد.

 او حالا این شانس را دارد تا در این فیلم که از روی کتاب خاطرات واقعی کیم بارکر اقتباس شده، خودی نشان دهد. فیلم ماه مارچ روی پرده می‌رود و تریلرش هم خبر از فیلم سرگرم‌کننده‌ای می‌دهد و هیجان‌زده‌ایم تا ببینیم نتیجه‌ی هم‌بازی‌شدن تینا فی با مارتین فریمن و مارگات رابی چگونه خواهد بود.

---

۸۵-دیوار بزرگ (ژانگ ییمو)

«دیوار بزرگ» مدت‌هاست که فیلم‌دوستان را کنجکاو کرده است. اما به نظر می‌رسد بالاخره اولین فیلم انگلیسی‌زبانِ ژانگ ییمو ۲۳ نوامبر امسال عرضه خواهد شد. اگر دنباله‌روی اخبار باکس آفیس باشید، حتما خبر دارید که این چند سال تمرکز خاصی روی بازار چین شده‌ است و با «دیوار بزرگ» این مسئله به اوج خودش می‌رسد. چرا؟ چون فیلم در چین و توسط یک کارگردان چینی فیلمبرداری شده، اما یک ستاره‌ی امریکایی به اسم مت دیمون در نقش اصلی آن بازی می‌کند.

 فیلم از سال ۲۰۱۲ در برزخ تولید به سر می‌برد و بالاخره با تغییر بازیگران و کارگردان به سروشکل هیجان‌انگیزی برگشت. داستان درباره‌ی دو سرباز بریتانیایی است که به چین قرن پانزدهم سفر می‌کنند و متوجه می‌شوند دیوار عظیمی برای جلوگیری از حمله‌ی نیروهای فراطبیعی درحال ساخته شدن است.

 آیا وایت واکر‌ها هم به چین هجوم آورده‌اند؟ خدا می‌داند! در کنار دیمون، می‌توان به ویلیام دفو و پدرو پاسکال هم به عنوان دیگر بازیگران سرشناس فیلم اشاره کرد. «دیوار بزرگ» این فرصت را دارد تا تبدیل به یکی از بلاک‌باسترهای خاموش ۲۰۱۶ شود.

---

۸۴-هنرمند بدن (بنوآ ژکو)

فیلم اقتباسی از رمانِ دان دی‌لیلو است که از آن به عنوان یک داستان نیمه‌ارواحی یاد می‌شود. لورن هارتک، هنرمند پرفورمنسی است که بعد از مرگ شوهرش وارد حالت غم‌زده و انزوای شدیدی می‌شود.

 از رمان «هنرمند بدن» به عنوان داستانی با متن‌های پیچیده‌ی توصیفی و لحن تقریبا کمیک و بی‌احساس دیالوگ‌هایش یاد می‌شود و همین کتاب را به سختی به منبع خوبی برای اقتباس سینمایی تبدیل کرده است. اگرچه اقتباس از روی کارهای دان دی‌لیلو تنها دلیل کافی برای هیجان‌زده شدن برای این فیلم است.

اما بنوآ جکوئت فیلمساز بگیر/نگیرداری است و اطمینان زیادی به او نداریم، از سویی دیگر، دو فیلم آخرش «خداحافظ، ملکه‌ی من» و «خاطرات یک خدمتکار» کارهای تاریخی بودند و با حال‌و‌هوای «هنرمند بدن» هم‌خوانی دارند. فعلا همه‌چیز به جکوئت و این موضوع بستگی دارد که آیا او می‌تواند حالت سورئال و روان‌شناختی فیلم را در بیاورد یا نه.

---

۸۳-هیولای پول (جودی فاستر)

«هیولای پول» نام برنامه‌ی تلویزیونی اقتصادی محبوبی است که مجری‌اش، لی گیتس، در خرید و فروش در بازار بورس به مردم پیشنهاد می‌دهد و کمک می‌کند.

اما وقتی کایل بادول به خاطر پیشنهاد بد لی تمام پول‌هایش را از دست می‌دهد، به محل ضبط برنامه وارد می‌شود و لی را گروگان می‌گیرد. این کارگردان به همراه کسانی مثل جورج کلونی، جولیا رابرتز و جک اُکانل فریاد می‌زند که همه‌چیز برای یک فیلم فوق‌العاده آماده است.

بعد از نقش عجیبِ جورج کلونی در «درود بر سراز!» برادران کوئن، نقش جدی‌تر و نامحسوس‌تر او در این فیلم پتانسیل بالایی در پدیدار شدن در میان نامزدهای فصل جوایز دارد و جک اُکانل هم این فرصت را دارد تا بعد از فیلم نه‌چندان عمیقِ «شکست‌ناپذیر» (Unbroken)، خودش را ثابت کند و همین که سونی زمان اکران آن را از آپریل به می منتقل کرده، نشان می‌دهد آنها به فیلم ایمان دارند.

---

۸۲-موسس (جان لی هنکاک)

فیلم داستان موسس رستوران‌های مک‌دونالدز، رِی کراک است. واقعا مایکل کیتون در نقش اصلی این فیلم لیاقت تمام شخصیت‌های بزرگی که سراغش می‌آیند را دارد. بعد از بازی‌های درخشانش در «بردمن» و «اسپات‌لایت»، کیتون این فرصت را دارد تا با «موسس» بالاخره در سال ۲۰۱۶ موفق شود به مجسمه‌ی طلایی برسد.

 چون هم با داستانی زندگی‌نامه‌ای که به مزاق داوران آکادمی خوش می‌آید طرف هستیم و هم او با بازیگران خیلی خوبی مثل لورا دِرن، نیک آفرمن، جان کارول لینچ و پاتریک ویلسون همراه شده و هنکاک هم در مقام کارگردان قبلا با فیلم «نقطه‌ی کور»، ساندرا بولاک را به اسکار رسانده بود.

 همچنین از قرار معلوم با داستان زندگی‌نامه‌ای تاریکی در حال‌و‌هوای «شبکه‌ی اجتماعی» طرف هستیم. باید دید آیا هنکاک می‌تواند در حد پتانسیل‌های این داستان ظاهر شود یا نه.

---

۸۱-دیپ‌واتر هورایزن (پیتر بِرگ)

در ۲۰ آپریل ۲۰۱۰ انفجاری در سکوی نفتی دیپ‌واتر هورایزن سبب نشتِ نفت در خلیج مکزیک شد و این فاجعه‌ی زیست‌محیطی که باعث کشته شدن ۱۱ نفر هم شد، برای ۸۷ روز ادامه داشت. فیلم داستان تلاش بقای‌ کسانی است که بر روی دیپ‌واتر هورایزن کار می‌کردند و جلوی یکی از بزرگ‌ترین فاجعه‌های تاریخ بشر را گرفتند.

 پیتر برگ هم اکشن‌های خوش‌ساختی مثل «تنها بازمانده» در کارنامه‌اش دارد و هم فاجعه‌هایی مثل «کشتی جنگی». جدیدترین فیلمش نیز با وجود انرژی بالا و تعداد بالای صحنه‌های انفجاری‌اش، راست کار خود اوست.

 اما فقط در صورتی که او بتواند یک اکشن درست‌و‌حسابی تحویل‌مان بدهد. یکی از نویسندگان «دیپ‌واتر هورایزن» کارگردان «همه‌چیز از دست‌ رفته»، جی.سی. چاندور (کسی که قبلا قصد کارگردانی فیلم را داشت) است. اما به نظر نمی‌رسد باید انتظار داستان پخته‌ای را بکشیم، چون «دیپ‌واتر» از اول به عنوان یک فیلم فاجعه‌ای بازاریابی شده. فیلم در ۳۰ سپتامبر امسال اکران می‌شود.

**************************************

American Pastoral –۸۰ (ایوان مک‌گرگور)

براساس رمان فیلیپ راث، فیلم روایتگر داستان سیمور لِووو، تاجر موفق و ستاره‌ی سابق تیم ورزش دبیرستانش است که مرد سختکوشی اهل خانه و خانواده است و کارخانه‌ی دستکش‌سازی پدرش هم به تازگی به او به ارث رسیده است.

 اما یک روز در سال ۱۹۶۸ خوش‌شانسی امریکایی سیمور او را بی‌خبر رها می‌کند. از این کتاب که برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر هم است به عنوان یکی از داستان‌های خیالی بزرگ امریکایی یاد می‌شود. فیلم اما بیش از یک ‌دهه است که از این دست به آن دست می‌شود. تا اینکه بالاخره خبر رسید ایوان مک‌گرگور علاوه‌بر بازی در نقش اصلی، اولین فیلمش را هم کارگردانی خواهد کرد.

در اینجا با داستان حماسی اما حساسی طرف هستیم که به دست کسی سپرده شده که قبلا توانایی‌هایش را در پشت دوربین ثابت نکرده است. بنابراین با یک قمارِ بزرگ روبه‌رویم. اما خب، ممکن است شانس با ما یار باشد. پس، بیایید فقط نگران این باشیم که آیا مک‌گرگور می‌تواند لهجه‌ی امریکایی‌اش را به خوبی دربیاورد یا نه؟!

---

۷۹- بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت (زک اسنایدر)

Batman V. Superman: Dawn Of Justice

«بتمن علیه سوپرمن» که می‌خواهد دنیای اشتراکی و متصلِ دی‌سی را راه‌اندازی کند، هم نفسگیر به نظر می‌رسد و هم نگران‌کننده. اولین تریلر فیلم خیلی‌ از کسانی که دل خوشی از فیلم‌های مارول نداشتند (یا داشتند!) را با خود همراه کرد، اما تریلر دوم که پرده  از ضدقهرمان اصلی داستان برمی‌داشت و خبر از جلوه‌های کامپیوتری وسیع فیلم می‌داد، کمی از آتش انتظار کاست.

اما خب، هر اتفاقی هم بیافتد، چیزی نمی‌تواند جلوی هایپ دیوانه‌وار رویارویی مشت‌ها و ایدئولوژی‌های دوتا از بزرگ‌ترین و پرطرفدارترین ابرقهرمانان دنیای کمیک‌بوک‌ها را بگیرد.

 حتی اگر بدانیم دعوای آنها قبل از به پایان رسیدن فیلم، به آشتی و همکاری می‌انجامد. «بتمن علیه سوپرمن» در زمانی که اقتباس‌های کمیک‌بوکی به تکرار افتاده‌اند، این پتانسیل را دارد تا به فیلم کمی متفاوت‌تری تبدیل شود.

---

۷۸- ایکس‌من: آپوکالیپس (برایان سینگر)

X-Men: Apocalypse

فیلم‌های «ایکس‌من» یکی از معدود مجموعه‌های موفق‌ کمیک‌بوکی چند سال‌ اخیر بوده است که با هر قسمت پیشرفت کرده است.

 مخصوصا با وجود برایان سینگر در مقام کارگردان و بازیگرانِ بی‌نظیری که در این قسمت اسکار آیزاک در صدرشان قرار گرفته، «آپوکالیس» هیچ بهانه‌ای برای پشت سر گذاشتن قسمت قبلی ندارد. «روزهای گذشته‌ی آینده»، یکی از بهترین و جذاب‌ترین فیلم‌های ابرقهرمانی سینما است که باری دیگر هیجان و اهمیت فروخفته‌ی فیلم‌های «ایکس‌من» را به اوج رساند.

در این قسمت، جهش‌یافته‌ی پرقدرت و نامیرایی به اسم آپوکالیپس از خواب بیدار می‌شود و از دیدن دنیای مُدرن سال ۱۹۸۳ قاطی می‌کند! و فقط افراد ایکس هستند که می‌توانند جلوی کسی ایستادگی کنند که اسمش یادآور پایان دنیاست.

---

۷۷-بلجیکا (فلیکس ون)

Belgica

این درام بلژیکی درباره‌ی دو برادر است که مدیریت کلابی به اسم «بلجیکا» را برعهده دارند و فیلم روایتگر داستان صعود آنها، درگیری‌‌شان با پول‌های هنگفتی که درمی‌آورند و درنهایت سقوط‌شان است. «بلجیکا» فقط از سر صدقه‌سری فیلم قبلی فلیکس ون، «فروپاشی حلقه‌ی شکسته» (The Broken Circle Breakdown) در فهرست موردانتظارترین‌های سینماروها قرار دارد.

 فیلم تاثیرگذاری که جایزه‌ی پانورامای جشنواره‌ی برلین، بهترین فیلمنامه‌ی جشنواره‌ی تریبیکا و جایزه‌ی بهترین فیلم خارجی‌زبان اسکار ۲۰۱۴ را برنده شد؛ آن فیلم در رابطه با رابطه‌ی عاشقانه‌ی یک دارنده‌ی مغازه‌ی خالکوبی و یک نوازنده‌ی گروه موسیقی بود و منتقدان آن را در آن واحد تجربه‌ای دردناک و لذت‌بخش خواندند و حس واقع‌گرایانه و عمیق فیلم را ستایش کردند.

 اگر ون بتواند تمام اینها را به فیلم جدیدش هم منتقل کند، مطمئنا شاهد یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۱۶ خواهیم بود.

---

۷۶-هفت دلاور (آنتوان فوکوآ)

The Magnificent Seven

«هفت دلاور» بازسازی فیلمی وسترن/جنایی به همین نام است که در سال ۱۹۶۰ ساخته شده بود که آن فیلم هم بازسازی «هفت سامورایی» آکیرا کوروساواست. داستان درباره‌ی یک زن بیوه‌ی جوان است که هفت تیرانداز را برای گرفتن انتقام شوهرِ به قتل رسیده‌اش، استخدام می‌کند تا مسبب این کار و باندش را از بین ببرند.

 اگرچه آنتوان فوکوآ اسمی نیست که با تجربه‌های اریجینال گره نخورده باشد، اما او ثابت کرده ژانر اکشن و هیجان‌انگیزسازی خط‌های داستانی ساده را  می‌داند و بلد است چگونه از بازیگرانش، بهترین بازی‌ها را بیرون بکشد (جیک جیلنهال بهترین ویژگی «چپ‌دست» بود و دنزل واشنگتون برای «روز تمرین» برنده‌ی اسکار شد).

حالا او در «هفت دلاور» با کسانی مثل دنزل واشنگتون، ایتن هاوک، کریس پرات و تعدادی بازیگر ناشناخته همراه شده که نوید یک اکشنِ دیدنی را از او می‌دهد.

---

۷۵-کشف (چارلی مک‌دان‌ول)

The Discovery

آیا «کشف» تبدیل به یکی از بهترین‌ رومانس‌های ۲۰۱۶ می‌شود؟ یک سال از وقتی که به‌طور علمی وجود زندگی بعد از مرگ ثابت شده می‌گذرد و داستان عاشقانه‌ی «کشف» در چنین فضایی رخ می‌دهد.

با وجود یک سوژه‌ی درگیرکننده و هوشمندانه و بازیگران داغی مثل رونی مارا و نیکولاس هالت، «کشف» بدون اینکه بدانیم توسط مک‌دان‌ول ساخته می‌شود، توجه‌‌مان را جلب می‌کرد. اما حالا که می‌دانیم سازنده‌ی فیلم «کسی که دوستش دارم»، پشت دوربین فیلم قرار دارد، همه‌چیز جالب‌تر می‌شود.

 «کسی که دوستش دارم» نیز داستان عاشقانه‌‌ی بسیار اریجینالی با مقدار کمی عناصر فانتزی بود و این‌بار هم به نظر می‌رسد با برداشت تامل‌برانگیزی از آشنایی تکراری یک دختر و پسر طرف هستیم: وقتی می‌دانیم ما قرار است بعد از مرگ به زندگی ادامه دهیم، این موضوع چقدر روی رابطه‌مان تاثیر می‌گذارد؟

---

۷۴-هم‌خانه (توماس وینتربرگ)

The Commune

در دانمارک دهه‌ی ۱۹۷۰، خانواده‌ای به خانه‌ای بزرگ و جادار نقل مکان می‌کنند. آنها برای پُر کردن خانه و تنها نبودن، هم‌خانه‌‌های مختلفی را جذب می‌کنند. اگرچه زندگی گروهی لذت‌ها و آزادی‌های خودش را دارد، اما بدون فشار و استرس‌های غیرمنتظره هم نیست.

 آخرین فیلم وینتربرگ، «به دور از اجتماع خشمگین» که اولین فیلم انگلیسی‌زبان این کارگردان دانمارکی بود، چندان مخاطب پیدا نکرد. شاید به خاطر اینکه او از حوزه‌ی کاری‌ای که استاد آن است، فاصله گرفته بود. اما او حالا به کشورش بازگشته تا فیلمنامه‌ی توبیاس لیندهولم که از همکاران همیشگی‌اش است را جلوی دوربین ببرد.

وینتربرگ قبلا در فیلم خیره‌کننده‌ی «شکار» نشان داده بود که چه نگاه عمیقی به چرخ‌دنده‌های یک جامعه دارد و از روی تریلر این یکی هم به نظر می‌رسد باید شاهد فوران‌های احساسی فلج‌کننده‌‌ی «شکار» باشیم.

---

۷۳-نِــرودا (پابلو لارین)

Neruda

داستان درباره‌ی کاراگاهی در شیلی دهه‌ی ۱۹۴۰ است که باید پابلو نرودا، شاعر برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که به خاطر وابستگی‌های کمونیستی‌اش پنهان شده را پیدا کند. این تنها فیلمی نیست که از پابلو لارین در سال ۲۰۱۶ اکران می‌شود.

علاوه‌بر اکران اولیه‌ی این فیلم و «جکی» (Jackie)، بالاخره نوبت اکران امریکایی «باشگاه» (The Club) نیز رسیده است و با این تفاسیر امسال قرار است سال بی‌نظیری برای طرفداران پابلو لارین‌ باشد. این درحالی است که لارین در این فیلم نیز با بازیگران قدیمی‌اش از جمله آلفردو کاسترو، بازیگرِ سه‌گانه‌ی «پینوشه» و «باشگاه» همراه شده است.

---

۷۲-جنگ با همه (جان مایکل مک‌دونا)

War on Everyone

این کمدی درباره‌ی دو پلیس به‌شدت فاسد مکزیکی است که وقتی یک خلافکار خطرناک را تهدید می‌کنند دچار دردسر بزرگی می‌شوند. وقتی کارگردانی در یک حال‌و‌هوا و استایل کاری به‌خصوص خودش را ثابت می‌کند، به سختی می‌توان از تماشای حضور آنها در دنیاهای دیگر دل‌نگران نشد.

 دو فیلم قبلی مک‌دونا، کمدی خنده‌دارِ «نگهبان» و درام هوشمندانه و دیدنی «کالواری» هر دو در مناطق روستایی ایرلند اتفاق می‌افتادند.

 اما در «جنگ با همه» که یک کمدی پلیسی در بیابان‌های نیومکزیکو است، او از منطقه‌ی آرامش‌اش خارج شده است. اما با وجود بازیگرانی مثل مایکل پنیا که سال پیش «انت‌من» را از بقیه دزدیده بود، ما ایمان داریم که او می‌تواند از پس این کار برآید.

---

۷۱- سلاح‌ها و رفقا (تاد فیلیپس)

Arms and the Dudes

در این فیلم کمدی/جنایی دو دلال اسلحه‌ی دولت امریکا قراردادی ۳۰۰ میلیون دلاری را با هم‌پیمانان امریکا در افغانستان ردیف می‌کنند. اما خیلی زود در مناطق خطرناک جنگی گرفتار می‌شوند.

تاد فیلیپس از سال ۲۰۰۹ به جز یک کمدی رفاقتی متوسط به نام «زمان تسویه»، در دنیای فیلم‌های «خماری» زندگی می‌کند. بنابراین، این حقیقت که او قرار است در «سلاح‌ها و رفقا» از حال‌و‌هوای کمدی همیشگی‌اش بیرون بیاید، هیجان‌انگیز است.

به‌علاوه، او با حضور جونا هیل و مایلز تلر، دوتا از داغ‌ترین کمدین‌های هالیوود را هم در زرادخانه‌اش دارد و سوژه‌ی فیلم هم می‌تواند دارای اشاره‌هایی به اتفاقات سیاسی دنیای خودمان داشته باشد. بیایید امیدوار باشیم «سلاح‌ها و رفقا» تبدیل به «هیت‌» جدید این کارگردان شود.

---

۷۰- جان ویک ۲ (چاد استالسکی) و ۶۹-سردترین شهر (دیوید لیچ)

John Wick 2 and The Coldest City

«جان ویک» یکی از فیلم‌هایی بود که خیلی‌ها از جمله خودِ من را در سال ۲۰۱۴ غافلگیر کرد. کیانو ریوز در قالب یک آد‌م‌کش سابق خوفناک به خاطر کشته شدن یک سگ لعنتی سلاح به دست می‌گیرد و پایه‌های یک مافیای عظیم را نابود می‌کند. فیلم اول دیوید لیچ و چاد استالسکی تبدیل به یکی از بهترین اکشن‌های حقیقی قرن بیست و یکم شد.

 حالا خیلی خوشحال‌کننده است که شاهد بازگشت جان ویک و تبدیل ماجراهایش به یک فرنچایز هستیم. از نویسنده و کارگردان و بازیگر اصلی، همه برای این دنباله بازگشته‌اند و چه کسی است که در میان انفجارهای کامپیوتری هالیوود، برای یک اکشنِ خونین و واقع‌گرایانه لحظه‌شماری نکند؟

اما خوشبختانه همه‌چیز به «جان ویک» خلاصه نمی‌شود. دیوید لیچ هم قرار است فیلم خودش را کارگردانی کند. «سردترین شهر» در جریان دوران جنگ سرد و در برلین جریان دارد و دنبال‌کننده‌ی مامور زنی (شارلیز ترون) است که برای بررسی قتل یک مامورِ MI6 و جاسوسان دوجانبه‌ای که با او کار می‌کردند، به آنجا فرستاده شده است.

 فیلم که توسط کرت جانستند («۳۰۰») نوشته شده، براساس رُمان گرافیکی‌ای به همین نام است که در سال ۲۰۱۲ منتشر شده بود. اگرچه اطلاعات چندانی در دست نیست، اما ترکیب شارلیز ترون، دیوید لیچ و جنگ سرد برای هیجان‌زده شدن زیاد هم است و باید دید این کارگردان به تنهایی به چیزی دست خواهد یافت!

---

۶۸- کریستین (آنتونیو کمپوس)

Christine

داستان واقعی کریستین چاباک، گوینده‌‌ی اخبار فلوریدا که روی آنتن زنده‌ی تلویزیون خودکشی کرد. دار و دسته‌ی کمپانی فیلمسازی «بوردرلاین فیلمز» که شامل شان دورکین (کارگردان «مارتا مارسی می مارلین»)، جاش ماند (کارگردان «جیمز وایت») و کمپوس کارگردان همین فیلم می‌شوند، همه از کسانی هستند که فیلم‌های یکدیگر را تهیه می‌کنند و این یکی از جالب‌ترین و مهم‌ترین اتفاقاتی است که در حوزه‌ی فیلم‌های مستقل امریکایی رخ داده است؛ فیلم‌هایی که تمامی‌شان تاثیر به‌یادماندنی و محکمی از خود به جا می‌گذارند.

آخرین محصول بوردرلاین فیلمز، «کریستین» پتانسیل لازم برای پیوستن به دیگر ساخته‌های تامل‌برانگیز آنها را دارد. «کریستین» اما با حضور ربکا هال (در نقش اصلی) و مایکل سی‌هال (در نقش همکار و معشوقه‌اش) از سریال «دکستر»، تاکنون لقب بزرگ‌ترین گروه بازیگران کمپوس را هم ثبت می‌کند.

---

۶۷- کاپیتان امریکا: جنگ داخلی (جو و آنتونی روسو)

Captain America: Civil War

از «جنگ داخلی» به عنوان یک «اونجرز» دیگر یاد می‌شود. شاید عنوان اصلی فیلم به یک ابرقهرمان دنیای سینمایی مارول اشاره می‌کند، اما زیرعنوان فیلم خبر از جنگی می‌دهد که اکثر کاراکترهای اصلی و فرعی و قدیمی و تازه‌وارد مارول را درگیر خودش می‌کند.

بعد از اینکه «دوران اولتران» موفق نشد طرفداران را راضی کند و بعد از اینکه «کاپیتان امریکا: سرباز زمستان» تبدیل به یکی از بهترین آثار مارول شد، حالا طرفداران منتظرند تا برادران روسو استانداردهای مارول را یک پله بالاتر ببرند.

 این درحالی است که مارول با این فیلم باید هرچه در چنته دارد را رو کند. در زمانی که دی‌سی پیش‌قراول‌هایش را راهی سینما می‌کند و «جنگ ستارگان» آتش‌بازی راه انداخته، «جنگ داخلی» باید از جبهه‌ی مارول دفاع کند. با توجه به تریلر اول فیلم و اولین حضور پلنگ‌سیاه و اسپایدرمن در دنیای مارول، به نظر می‌رسد آنها حواس‌شان جمعِ جمع است.

---

۶۶- استار ترک: ماورا (جاستین لین)

Star Trek Beyond

خدمه‌ی فضاپیمای یو.اس.اس اینترپرایز در یکی دیگر از گشت‌و‌گذارهایشان در فضای بی‌کران، در سیاره‌ی دورافتاده‌ای گرفتار می‌شوند و توسط دشمن ترسناک جدیدی مورد حمله قرار می‌گیرند.

 درحالی که جی‌.جی آبرامز بارش را به سوی فرنچایز دیگری که آن هم با «استار» شروع می‌شود، بسته است، کرک، اسپاک و بقیه کاپیتان جدیدی برای هدایت دارند و آن کسی نیست جز کارگردان دو قسمت از بهترین‌های مجموعه‌ی «سریع و خشمگین». این درحالی است که سایمون پگ علاوه‌بر بازی، در نوشتن فیلمنامه هم دست دارد.

 دو قسمت قبلی «استار ترک» حالت مُدرن‌تری به خود گرفته بود، اما سازندگان نوید بازگشت مجموعه به حال‌و‌هوای سری اصلی و سیاره‌های ناشناخته را داده‌اند و تریلرها هم بر این وعده‌وعید‌ها صحه گذاشته‌اند. آیا «استار ترک» با این قسمت می‌تواند شانه به شانه‌ی رقیب قوی‌ترش قرار بگیرد؟

---

۶۵- ایالت آزادِ جونز (گری راس)

Free State Of Jones

فیلم روایت واقعی گروهی به اسم «دار و دسته‌ی نایت» (Knight Company) و رهبرشان، نیوتون نایت است. او که از درون یکی از نبردهای جنگ داخلی امریکا زنده بیرون می‌آید، به همراه کشاورزان و برده‌ها شورشی را علیه ایالات موتلفه امریکا راه می‌اندازد و در این بین با برده‌‌ی سیا‌ه‌پوستی هم ازدواج می‌کند و جامعه‌ای بین‌نژادی را به وجود می‌آورد که در دوران بعد از جنگ سابقه نداشته است.

گری راس بعد از روشن کردن موتور یک فرنچایز چند میلیارد دلاری با «بازی‌های گرسنگی» در سال ۲۰۱۲، تمام این سال‌ها به دنبال این بود تا برای این فیلم که از پروژه‌‌های مودعلاقه‌اش است، چراغ‌سبز بگیرد.

 این وسط، با حضور متیو مک‌کانهی در نقش محوری قصه که مدتی است خبری از او نیست، باید دید راس می‌تواند احساسی متفاوت از این داستان نه‌چندان بدیع بیرون بکشد یا خیر.

---

۶۴- مردان کوچک (ایرا ساکس)

Little Men

پسر حساس و هنرمندی با بچه‌ی برونگرایی در مراسم خاکسپاری پدربزرگش آشنا می‌شود. اگرچه آنها خیلی زود با هم جوش می‌خورند، اما دوستی‌شان توسط مشاجره‌ی والدین‌شان سر اجاره خانه مورد امتحان قرار می‌گیرد.

 ایرا ساکس به مرور زمان به خاطر فیلم‌های تند و تیز و ظریفش مخاطب‌های رو به افزایشی به دست آورد؛ از موفقیت غیرمنتظره‌ی «چراغ‌ها را روشن بذار» گرفته تا «عشق عجیب است» که نام او را رسما سر زبان‌ها انداخت. اکنون به نظر می‌رسد او دوباره می‌خواهد با فیلمی که به همان اندازه تکان‌دهنده و سرشار از احساس است، باز گردد.

---

۶۳- در جستجوی دوری (اندرو استنتون)

Finding Dory

شش ماه بعد از اینکه نمو پیدا شده، دوری چیزی درباره‌ی خانواده‌ی گم‌شده‌اش به یاد می‌آورد و با دوستانش راهی جاده‌های دریا می‌شود تا آنها را پیدا کند.

 دنباله‌ی انیمیشن «در جستجوی نمو» یکی از موردانتظارترین فیلم‌های پیکسار است. چون اگرچه همیشه احتمال ساختش صددرصد مثبت بود و رد خور نداشت، اما خبری نمی‌شد. این روزها بعد از بزرگ‌ترین موفقیت پیکسار با «پشت‌ورو» نزد منتقدان و در گیشه و «دایناسور خوب» که اولین شکست‌ تجاری‌شان را ثبت کرد، «در جستجوی دوری» سیزده سال بعد از قسمت اول با وجود اندرو استاتون («وال‌-ای») در مقام کارگردان مهم‌ترین پروژه‌ی این روزهای پیکسار است و خوشحال می‌شویم اگر فیلم با تکرار فرمول لذت‌بخش قسمت اول و معرفی چندین کاراکتر جدید، به دنباله‌ای در حد و اندازه‌ی «داستان اسباب‌بازی۳» تبدیل شود تا «دانشگاه هیولاها» و «ماشین‌ها ۲»!

---

۶۲- فیلم فوق محرمانه بدون نامِ لونلی آیلند (آکیوا شفر و جورما تاکون)

Top Secret Untitled Lonely Island Movie

«لونلی آیلند» یک گروه کمدی سه نفره‌ی متشکل از آیکوا شفر، جورما تاکنون و اندی سمبرگ است و آنها در این فیلم که طبق شایعات اسم نهایی‌اش Conner4Real خواهد بود، سراغ مسخره کردن مستند‌های موزیکالی مثل «جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز» و کتی پری رفته‌اند.

داستان درباره‌ی رپری است که آخرین آلبومش با شکست روبه‌رو می‌شود و تصمیم می‌گیرد تا گروه موسیقی دوران جوانی‌اش را گرد هم بیاورد.

 اندی سمبرگ اگرچه با سریال «بروکلین ناین‌ناین» به موفقیت رسیده، اما فیلم‌های لونلی آیلند به توفیقی نرسیده‌اند. ولی گردهمایی آنها در این فیلم به تهیه‌کنندگی جاد اپاتو می‌تواند متفاوت باشد. فیلم بهترین زمان اکران تابستان را دارد و شاید به یکی از بامزه‌ترین کمدی‌های سال تبدیل شود.

---

۶۱- وعده (تری جورج)

The Promise

«وعده» داستان مثلث عشقی یک ژورنالیست امریکایی، یک زن فرانسوی و یک دانشجوی پزشکی در زمان آخرین روزهای امپراطوری عثمانی و واقعه‌ی نسل‌کشی ارمنی‌ها در سال ۱۹۱۵ است.

 آدم‌های کمی مثل اسکار آیزاک، در فاصله‌ی کوتاهی این‌قدر رشد می‌کنند؛ از «درون لوین دیویس» و «خشونت‌بارترین سال» گرفته تا «اکس ماکینا» و سریال «قهرمان شو» و البته «جنگ ستارگان». به جز فیلم بلاک‌باستری بعد‌ی‌اش، «ایکس‌من: اپوکالیپس»، او یک رومانس تاریخی هم در قالب «وعده» دارد که سراغ بخشی از تاریخ می‌رود که فیلم‌های خیلی زیادی به آن نپرداخته‌اند؛ نسل‌کشی بیش از یک و نیم میلیون ارمنی به‌دست امپراطوری عثمانی. تری جورج با مثلث جذابِ اسکار ایزاک، کریستین بیل و شارلوت لبون، فرصت خوبی برای پُر کردن این جای خالی دارد.

*********************************************

Gold

---

۵۹-کومانچریا (دیوید مکنزی)

Comancheria

---

۵۸-هنرمند فاجعه (جیمز فرانکو)

The Disaster Artist

---

۵۷-جانوران شگفت‌انگیز و زیستگاه آنها (دیوید یتس)

Fantastic Beasts And Where To Find Them

---

۵۶-پروژه‌ی بدون‌عنوانِ جنگ جهانی دومِ رابرت زمه‌کیس (رابرت زمه‌کیس)

Untitled Robert Zemeckis World War 2 Project

---

۵۵-کوبو و دو تار (تراویس نایت)

Kubo And The Two Strings

---

۵۴-دختری در قطار (تِیت تیلور)

The Girl On The Train

---

۵۳-اژدهای پیت (دیوید لاوئری)

Pete’s Dragon

---

۵۲-اونــا (بندیکت اندروز)

Una

---

۵۱-HHHH (سدریک جیمِنز)

---

۵۰-کیانو (پیتر آتنسیو)

Keanu

---

۴۹-جوخه‌ی انتحاری (دیوید آیر)

Suicide Squad

---

۴۸-مهمانی سوسیسی (گرگ تیرنان)

Sausage Party

---

۴۷-لاوینگ (جف نیکولاس)

Loving

---

۴۶-سه‌تا ۹ (جان هیلکات)

Triple 9

---

۴۵-نمک و آتش (ورنر هرتسوک)

Salt And Fire

---

۴۴-هیولایی صدا می‌زند (جی.‌اِی بایونا)

A Monster Calls

---

۴۳-اتفاقات آینده (میا هانسن-لووه)

Things to Come

---

۴۲-غول‌آسا (ناچو ویگالوندو)

Colossal

---

۴۱-پروژه‌ی بدون‌عنوان هاوارد هیوز (وارن بیتی)

Untitled Howard Hughes Project