در این پست از سایت antique-book-treasure.ir فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی نامزد نهایی جایزه اسکار سال 2017 نقد و بررسی را برای شما عزیزان قرار دادیم . فیلم سینمایی ایرانی فروشنده به کارگردانی و ساخته اصغر فرهادی و بازیگرانی همچون شهاب حسینی و ترانه علیدوستی نامزد نهایی دریافت جایزه طلایی اسکار سال 2017 شد . فیلم فروشنده به عنوان یک فیلم غیر انگلیسی زبان و همچنین دومین فیلم اسغر فرهادی و سینمای ایران است که نامزد دریافت جایزه اسکار میشود . در ادامه مطلب توضیحاتی کامل را درباره نامزد نهایی شدن فیلم فروشنده اصغر فرهای در آکادمی اسکار 2017 + نقد و بررسی فیلم فروشنده اصغر فرهادی را مشاهده خواهید کرد .

فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی نامزد نهایی جایزه اسکار سال 2017 نقد و بررسی,فیلم فروشنده در آکادمی اسکار سال 2017,فیلم فروشنده اصغر فرهای نامزد دریافت جایزه اسکار سال 2017,نقد و بررسی فیلم فروشنده به کارگردانی اصغر فرهادی,نامزد نهایی دریافت جایزه اسکار فیلم فروشنده

فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی نامزد نهایی جایزه اسکار سال 2017 نقد و بررسی

«فروشنده» در فهرست شانس‌های اصلی اسکار 2017
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
اسکات فینبرگ تحلیلگر معروف جوایز سینمایی در اولین پیش‌بینی خود از جوایز اسکار 2017 از فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی نام برد، در حالیکه هنوز فیلمی از ایران به آکادمی معرفی نشده است.

منتقد نشریه هالیوود ریپورتر در اولین پیش‌بینی خود از هشتادونهمین دوره جوایز اسکار 2017 در بخش بهترین فیلم خارجی زبان فیلم‌های «تونی اردمن» به کارگردانی مارن اِده از آلمان، «شادترین روز در زندگی اولی ماکی» ساخته جوهو کاسمانن از فنلاند، «جولیتا» به کارگردانی پدرو آلمادوار از اسپانیا، «تونینو» ساخته پائولا فن‌در اوست از هلند و ناگازاکی: خاطرات پسرم» از یوجی یامادامحصول سینمای ژاپن را به عنوان شانس‌های اصلی اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی معرفی کرده است.

در این پیش‌بینی همچنین فیلم‌های «از دورست» برنده شیر طلای ونیز 2015 (ونزوئلا)، «زندگی من به عنوان یک کدو سبز» (سوئیس)، «خانه دیگران» (گرجستان)، «سیرانوادا» (رومانی)، «برخورد» (مصر)، «عصر سایه‌ها» (کره جنوبی)، «استفن زوئیگ: خداحافظی با اروپا» (اتریش) و «تانا» (استرالیا) نیز از تهدیدهای اصلی برای کسب اسکار خارجی شناخته شده‌اند.

«گل های حلب» (تونس)، «مرگ در سارایوو» (بوسنی و هرزگوین)، «مردی به نام اُو» (سوئد)، «آردنز» (بلژیک)، «رفیق» (کوبا) و «زلزله» (ارمنستان) نیز فیلم‌هایی هستند که از به عنوان شانس‌های احتمالی در این شاخه از جوایز سینمایی اسکار به آنها اشاره شده است.

اما در میان فیلم‌های مطرحی که هنوز از سوی کشورهای مربوطه به آکادمی اسکار معرفی نشده‌اند نام فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی در صدر شانس‌های اسکار دیده می‌شود. این فیلم که هم‌اکنون در سینماهای ایران در حال اکران است، اولین نمایش جهانی خود را در شصت‌وهفتمین جشنواره فیلم کن تجربه کرد و دو جایزه بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) و بهترین فیلمنامه (اصغر فرهادی) را از آن خود کرد.

« The Commune» (دانمارک)، «او» (فرانسه)، «آکواریوس» (برزیل)، «ال کلاسیکو» (ازژانتین) و «دانش‌آموز» (روسیه) نیز از جمله دیگر فیلم‌هایی هستند که در صورتی معرفی به آکادمی اسکار به عنوان نمایندگان کشورهای سازنده از شانس‌های اسکار خواهند بود.

آخرین فرصت برای ارائه آثار از سوی کشورهای مختلف و سینماگران برای حضور در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز اسکار تاریخ سوم اکتبر 2016 (12 مهر) اعلام شده است. فهرست اولیه 9 فیلم خارجی نامزد در جوایز اسکار 2016 روز 17 ژانویه و پنج نامزد نهایی نیز روز 24 ژانویه معرفی می‌شوند.

مراسم اعطای جوایز هشتادونهمین دوره جوایز سینمایی اسکار روز 26 فوریه 2017 (یکشنبه 8 اسفندماه) در دالبی تئاتر لس‌آنجلس برگزار می‌شود و قرار است این رویداد سینمایی در بیش از 225 کشور جهان به صورت زنده به روی آنتن برود.

************************

نگاهی به یکی از رقبای «فروشنده» در اسکار/ تبعات جنگ پس از پایان جنگ

“سرزمین مین” (land of mine) به کارگردانی مارتین زاندولیت و محصول مشترک سینمای دانمارک و آلمان یکی از بحث انگیز ترین فیلم های سال گذشته به شمار می رود. فیلمی که به نمایندگی از سینمای دانمارک برای رقابت بر سر دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان به اکادمی معرفی شده و در فهرست 5 فیلم نامزد این جایزه قرار گرفته است.

فیلم به دوره ای کمتر دیده شده در تاریخ جنگ جهانی دوم می پردازد. جنگ به پایان رسیده و آلمان شکست خورده باید سرزمین های اشغال شده را ترک کند. اما دو میلیون قطعه مین کاشته شده در زمین های ساحلی دانمارک ، نیروهای این کشور و متفقین را بر آن می دارد تا از اسرای جنگی آلمانی برای خنثی سازی این حجم عظیم مواد منفجره در زیر خاک استفاده کنند. نیروهایی اغلب بسیار جوان و آموزش ندیده که باید ماه ها پس از پایان جنگ ، در اسارت باقی بمانند تا اراضی دانمارک را از مین هایی که کاشته اند پاک سازی کنند. کاری دشوار و خطرناک که بی تردید جان بسیاری از این اسرا را خواهد گرفت.

سوی دیگر ماجرا یک درجه دار دانمارکی خشن است که کینه آلمانی های اشغالگر را به دل گرفته و از هرگونه خشونت و آزار اسرای نوجوانش ابا ندارد. او آنها را در بدترین شرایط وادار به خنثی کردن مین ها می کند و هرگونه تلاش اسرا برای نزدیک شدن به خود را ناموفق می گذارد. اما چالش اخلاقی نه چندان تازه فیلم اینجا شکل می گیرد و به مرکز درام قدرتمندی تبدیل می شود که تا مدت ها در خاطر تماشاگر فیلم باقی می ماند.

شرایط به تدریج تغییر می کند و با وخامت اوضاع روحی و جسمی اسرای کم سن و سال مامور خنثی سازی مین ، رگه هایی از خوی انسانی در درجه دار دانمارکی پدیدار می شود. او می کوشد از آشپزخانه متفقین و به رغم محدودیت هایی که برای اسرای آلمانی وضع شده ، برای آنان غذا بدزدد و کم کم به نوعی همدلی مسالمت آمیز به موازات سختگیری هایش با اسرا می رسد. مسیر این همدلی و همزیستی برخلاف کلیشه های مرسوم سینمای جهان به کُندی پیش می رود و در نهایت هم خلق و خوی درجه دار دانمارکی با اسیران آلمانی به معنای واقعی خوب نمی شود. اما با گذشت ماه ها از پایان جنگ او و اسرای زیردستش به نوعی به هم نزدیک شده و زیبایی روحیات بشری را به نمایش می گذارند.

فیلم اسرای جوان آلمانی را قربانی جنگ افروزی نسل های پیشین می داند و این روند قربانی شدن در عین بی گناهی و معصومیت را با طرافت به تصویر می کشد. کارگردانی زاندولیت با بهره گیری از تصاویر زیبا و کمپوزیسیون های جذاب از دورنمای سواحل دانمارک ، به نوعی فضاسازی آخرالزمانی نزدیک می شود که در ترکیب با موقعیت مرگبار اسرای خنثی کننده مین به یک فیلم جذاب و دیدنی منجر می شود. “سرزمین مین” را می توان در زمره فیلم های ضدجنگ قرار داد که می کوشند تباهی و سیاهی جنگ خانمانسوز جهانی دوم را ، بدون به تصویر کشیدن صحنه های جنگ و نبرد تن به تن میان نیروهای متخاصم به نمایش بگذارد.

فیلم در غیاب صحنه های جنگ و با نشان دادن وضعیت دشوار اسرایی که با مرگ دست و پنجه نرم می کنند ، تداوم تباهی های یک جنگ را پس از به پایان رسیدن به تصویر می کشد. اسرای آلمانی به شکل کلیشه ای و مرسوم در سینمای جهان در سمت تاریک ماجرا و در ردیف چهره های شریر سینمایی پرداخت می شوند. اما ” سرزمین مین” می کوشد این کلیشه ذهنی را شکسته و وجهی انسانی و همدلی برانگیز از این اسرا به نمایش بگذارد. اسرایی که ناخواسته به ورطه بازی خطرناکی با مرگ کشیده شده اند. فاجعه آنجا رخ می دهد که به رغم پاکسازی کامل یک میدان بزرگ مین و دادن تلفات پرشمار ، نیروهای باقی مانده برخلاف وعده های متفقین آزاد نشده و برای پاکسازی به میادین مین دیگر اعزام می شوند. اما درجه دار دانمارکی که رنج ها و مرگ این نوجوانان کم تجربه را در میدان مین دیده ، از دستورات مافوق سرپیچی کرده و شرایط فرار اسرا به داخل خاک آلمان را فراهم می آورد.

“سرزمین مین” بی تردید از جمله بخت های اصلی دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی امسال خواهد بود.

********************

واکنش اصغر فرهادی به نامزدی «فروشنده» در اسکار

اصغر فرهادی در پی راه یافتن فیلم «فروشنده» به فهرست 5 فیلم نامزد نهایی اسکار گفت: آرزو می‌کردم این خبر خوشحال کننده را در روزهایی می‌شنیدم که مردم ایران غرق در اندوه حادثه تلخ فرو ریختن ساختمان پلاسکو و جان باختن تعدادی از هموطنان‌مان و همچنین قهرمانان بزرگوار و فروتن آتش‌نشانی نبودند.

این کارگردان برگزیده اسکار در پی اعلام خبر راه یافتن «فروشنده» به فهرست 5 نامزد نهایی اسکار متنی را در پاسخ به خبرنگار ایسنا نوشت: «افتخار بزرگی‌ست که نام ایران را در جمع کشورهای سازنده بهترین فیلم‌های غیر انگلیسی زبان می‌بینم. آرزو می‌کردم این خبر خوشحال کننده را در روزهایی می‌شنیدم که مردم ایران غرق در اندوه حادثه تلخ فرو ریختن ساختمان پلاسکو و جان باختن تعدادی از هموطنان‌مان و همچنین قهرمانان بزرگوار و فروتن آتش‌نشانی نبودند. برای خانواده‌های این عزیزان از صمیم قلب آرزوی بردباری دارم.

به همه همراهانم در ساخت فیلم «فروشنده» تبریک می‌گویم و به این بهانه یاد می‌کنم از دوست و همکار نازنینم یدالله نجفی که سال گذشته در چنین روزهایی ما را  برای همیشه ترک کرد،روحش أرام.»

به گزارش ایسنا، در حالی فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی در لیست پنج نامزد نهایی اسکار خارجی قرار گرفت که این کارگردان ایرانی پیش از این با فیلم «جدایی نادر از سیمین» برای اولین‌بار سینمای ایران را صاحب اسکار کرد و تاکنون فیلم‌های «گذشته» و «درباره الی» اصغر فرهادی نیز از سوی ایران به آکادمی اسکار معرفی شده است.

لینک گزارش‌های ایسنا را در پی راهیابی فروشنده به فهرست 5 نامزد نهایی اسکار را در ذیل بخوانید

***************************

شانس بالای فیلم «فروشنده» برای دریافت جایزه اسکار

فیلم «فروشنده» به کارگردانی اصغر فرهادی بیشترین بخت در بین هفت رقیب اصلی خود برای دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی را دارد.

به گزارش آی‎فیلم، وب‌سایت معتبر ایندی‌وایر که اخبار و گزارش‌های سینمای مستقل جهان را پوشش می‌دهد، در گزارشی درباره رشته بهترین فیلم خارجی اسکار ۲۰۱۷، فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی را در بین هشت فیلم پیشتاز این رقابت قرار داد که بیشترین بخت را برای دریافت اسکار این رشته دارند.

در این گزارش آمده، امسال در حالی ۸۵ کشور نمایندگان خود را به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا معرفی کردند که سال گذشته تعداد رقبای رشته بهترین فیلم خارجی (غیر انگلیسی زبان) ۸۱ فیلم بود.

به نوشته ایندی‌وایر، امسال کشورهای بسیاری آثاری را معرفی کرده‌اند که در جشنواره‌ای بین‌المللی موفق بوده‌اند، اما برخی کشورها هم چنین نکرده‌اند. مثلا برزیل در حالی که انتظار می‌رفت فیلم «برج دلو» را معرفی کند، اما به دلیل درگیری شدن سازنده این فیلم در مساله حمایت از رئیس جمهور برکنار شده، برزیل فیلم «راز کوچک» را معرفی کرد. یا روسیه فیلم «بهشت» ساخته آندری کونچالفسکی را به عنوان نماینده خود در این رقابت انتخاب کرد.

در ادامه به فیلم‌های موفق در جشنواره کن ۲۰۱۶ اشاره شده که سهم زیادی در فهرست اسکار فیلم خارجی دارند؛ «او» ساخته پل ورهوفن نماینده فرانسه شده، کانادا فیلم «این فقط پایان دنیاست» را معرفی کرده، از ایران فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی به آکادمی معرفی شده و آلمان و اسپانیا و شیلی هم به ترتیب فیلم‌های «تونی اردمان» از مارن آده، «خولیتا» ساخته پدرو آلمادوار و «نرودا» به کارگردانی پابلو لارین را به اسکار فرستاده‌اند.

نکته جالب آن است که کشورهای بلژیک و کره جنوبی ترجیح دادند نمایندگان خود در جشنواره کن ۲۰۱۶ را معرفی نکنند و به این ترتیب فیلم‌های «برادران داردن» و «پارک چان ووک» که در کن به نمایش درآمدند، در رقابت اسکار ۲۰۱۷ غایب‌اند.

ایتالیا هم برنده جایزه خرس طلایی جشنواره برلین یعنی مستند بلند «آتش در دریا» را به آکادمی اسکار معرفی کرده و نماینده مکزیک فیلم «بیابان» ساخته جوناس کوارن، نویسنده فیلمنامه فیلم تحسین شده «جاذبه» است.

بنابر این گزارش، هشت فیلم پیشتاز این رقابت که بیشترین شانس را برای به خانه بردن اسکار بهترین فیلم خارجی دارند به ترتیب معرفی شده‌اند: «او» نماینده فرانسه، «از دور» نماینده ونزوئلا، «سرباز سوار» نماینده یونان، «آتش در دریا» نماینده ایتالیا، «خولیتا» نماینده اسپانیا، «نرودا» نماینده شیلی، «فروشنده» نماینده ایران و «تونی اردمان» نماینده آلمان.

برندگان هشتاد و نهمین دوره جوایز اسکار ۲۶ فوریه (دوشنبه ۹ اسفند) در لس آنجلس معرفی می‌شوند.

*******************************

با آغاز فصل جوایز، خیلی‌ها چشم به موفقیت «فروشنده» نماینده ایران در اسکار هشتاد و نهم دوخته‌اند. فیلمی که ارسالش با موافقت‌ها و مخالفت‌های زیادی همراه بود، اما فارغ از تمامی بحث‌های سیاسی- اجتماعی دور این فیلم، بد نیست نگاهی بیندازیم به برنده‌های اسکار خارجی زبان در سال‌های اخیر و ببینیم آنها قبل از مجسمه طلایی، چه جوایزی را به خود اختصاص داده بودند و بر همین اساس شانس «فروشنده» چقدر است.
 
عموماً فیلم‌هایی که برنده اسکار بخش خارجی‌زبان می‌شوند، از دل یکی از سه جشنواره مهم اروپا، کن، ونیز و برلین بیرون می‌آیند. آنها ممکن است برنده نخل طلا، شیر طلا یا خرس طلایی نشده باشند اما به هر حال در آنجا با تحسین منتقدان رو به رو می‌شوند. از میان 5 فیلم آخری که موفق به بردن جایزه اسکار خارجی زبان شده‌اند، فقط یک فیلم سابقه حضور در این جشنواره‌ها را ندارد؛«ایدا» که محصول سال 2013 است، از میان جشنواره‌های معتبر جهان فقط در تورنتو حاضر بود و بدون بردن جایزه سزار و گلدن‌گلوب به مجسمه طلایی دست پیدا کرد. نکته‌ای که بیش از پیش اهمیت لابی گری را در مراسم اسکار نشان می‌دهد. جالب است بدانید که «پسر سائول»، «زیبایی بزرگ»، «عشق» و «جدایی نادر از سیمین» (که همراه «ایدا» 5 برنده آخر اسکار خارجی زبان به شمار می‌آیند)، همگی گلدن گلوب را برده‌اند و فقط «زیبایی بزرگ» سزار را به خودش اختصاص نداده است.

بفتا و حلقه منتقدان نیویورک هم هستند
به جز گلدن گلوب دو جایزه دیگر هستند که در فصل جوایز می‌توانند سرنوشت اسکار خارجی زبان را تا حدود زیادی مشخص کنند؛ بفتا و حلقه منتقدان نیویورک. در 5 دوره اخیر فقط سال گذشته بوده که برنده اسکار خارجی زبان، حتی نامزد بفتا هم نبوده. «ایدا»، «زیبایی بزرگ» و «عشق» هر سه توانسته‌اند این جایزه را ببرند و «جدایی نادر از سیمین» هم نامزدی در مراسم اسکار بریتانیایی‌ها را تجربه کرده است. در همین راستا هر 5 فیلم اخیر برنده اسکار خارجی‌زبان، مورد تحسین حلقه منتقدان نیویورک قرار گرفته‌اند و فقط فیلم «زیبایی بزرگ» عنوان انتخاب اول منتقدان نیویورکی را به خودش اختصاص نداده و دوم شده.

با توجه به این که امسال «اینجانب، دانیل بلیک» کن لوچ، که انگلیسی زبان است موفق به دریافت جایزه نخل طلای جشنواره کن شد، شانس فیلم «فروشنده» به عنوان تنها اثر برنده دو جایزه از این جشنواره بسیار بالا رفته. فیلم فرهادی در کنار «او»، «کنیز»، «جولیتا»، «نرودا» و «تونی اردمن» نامزدهای امسال انتخاب منتقدان هم هستند. چیزی که باعث شد خیلی‌ها با مقایسه ساخته اصغر فرهادی و «پسر سائول»، اسکار «فروشنده» را قطعی بدانند؛ اما از سال 2010 فقط دو فیلم بعد از بردن جایزه انتخاب منتقدان توانسته‌اند به مجسمه اسکار دست پیدا کنند؛ «پسر سائول» و «عشق». به همین دلیل شاید خیلی نتوان روی این نامزدی حساب ویژه‌ای باز کرد.

پیشتازی تونی اردمن
در طرف مقابل فیلم «تونی اردمن» از آلمان توانسته رقیبی جدی برای اصغر فرهادی و «فروشنده» اش باشد. این فیلم که در جشنواره کن، موفق به بردن جایزه FIPRESCI شده است، ابتدا هفته گذشته در حالی که نماینده ایران جایی در میان کاندیداها نداشت، نامزد جایزه مستقل اسپیریت شد و بعد هم توانست یکی از تعیین کننده ترین جوایز این ماراتن را به خودش اختصاص دهد؛ جایزه حلقه منتقدان نیویورک. با توجه به این که هنوز نامزدها و برندگان سزار، گلدن گلوب و بفتا مشخص نشده‌اند، می‌توان فعلاً «تونی اردمن» ساخته مارن آده را پیشتاز فیلم‌های خارجی زبان در فصل جوایز دانست.

جشنواره ونیز امسال پر بود از فیلم‌هایی که با تحسین منتقدان مواجه شده‌اند. فیلم‌هایی مثل «ورود» ساخته دنی ویلانو، «جکی» اثر زندگینامه‌ای پابلو لارین، «لا لا لند» دومین فیلم بلند سینمایی دیمین شزل، «نوری میان اقیانوس‌ها» و «حیوانات شب زی» اما بخت با فیلمسازان خارجی زبان یار بوده که همه این‌ها به زبان انگلیسی ساخته شده‌اند و باید برای بخش اصلی اسکار آماده شوند. کما این که «لا لا لند» یکی از بخت‌های اصلی کسب اسکار بهترین فیلم سال است. برنده شیر طلای امسال با وجود همه این آثار صاحب نام اما یک فیلم فیلیپینی بود که توسط کشورش به اسکار معرفی نشد.

برندگان جشنواره برلین هم به جز«جدایی نادر از سیمین» سال‌هاست که در بخش اسکار خارجی زبان موفق نبوده‌اند. اگرچه فیلم‌هایی مثل «مرد بارانی» بوده‌اند که هم خرس طلایی را برده و هم یک یا چند جایزه اسکار را در ویترین افتخاراتشان چیده باشند اما آنها همگی انگلیسی زبان بوده‌اند و در بخش اصلی حضور داشته‌اند. بدون احتساب «جدایی نادر از سیمین»، آخرین فیلم خارجی زبانی که توانست هم خرس طلا را ببرد و هم در اسکار موفق باشد، انیمیشن «شهر اشباح» هایائو میازاکی است که تازه آن هم نتوانست اسکار بخش خارجی زبان را ببرد، بلکه با شکست «عصر یخبندان»، «لیلو و استیچ»، «اسپریت: اسبی از سیمارون» و «سیاره گنج» بهترین انیمیشن سال شد. به پشتوانه این تاریخ، خیلی نمی‌شود روی نماینده ایتالیا، «آتشی در دریا» که خرس طلای امسال را برده حساب باز کرد. مضافاً بر این که ساخته جانفرانکو رزی، مستند است.

با این حساب می‌شود «تونی اردمن» را مهم‌ترین بخت فصل جوایز در حال حاضر ارزیابی کرد و پس از آن فیلم «فروشنده» می‌تواند به نامزدی در اسکار امیدوار باشد. فیلم‌های «او» و «نرودا» هم شانس خوبی برای اسکار دارند؛ اما همیشه باید شانسی هم برای لابی گری و فیلم‌های سیاسی قائل شد. چرا «زیر سایه» نماینده فارسی زبان بریتانیا که نگاهی غرب زده را به دفاع مقدس دارد، نتواند اسکار را ببرد؟!

******************************

 چرا فروشنده حتما اسکار می‌گیرد؟!
پیرمرد متجاوز فیلم فروشنده همچون مردان لذت‌جوی قبل از سال 1357 زندگی می‎کند که علاوه بر همسر، به‎دنبال لذت بردن از زن دیگری هستند و هنوز با خاطره خیابان جمشید زندگی می‎کنند.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- در میان فیلم‎‎هایی که قرار است به‎عنوان نماینده ایران به اسکار معرفی شود دو گزینه بسیار مهم وجود دارد؛ ایستاده در غبار و فروشنده.
احتمالا اگر فیلم فروشنده را به اسکار معرفی کنیم مجسمه طلایی را دریافت خواهیم کرد، اگر نکنیم هم قطعا فیلم فروشنده جزو نامزدهای اصلی دریافت مجسمه طلایی خواهد بود. راز این دریافت بسیار ساده است. یکی از شخصیت‎‎های اصلی فیلم، موجب دریافت جایزه اسکار و حتی گلدن گلوب خواهد شد. این شخصیت همان پیرمرد متجاوز فیلم فروشنده است.

تقریبا حدود 37 سال از انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی می‎گذرد. پیرمرد متجاوز فیلم «فروشنده» نیز مردی شصت و اندی ساله است. پیرمردی که ناراحتی قلبی دارد، قرص زیر زبانی مصرف می‎کند و اتفاقا همسر مهربانی هم دارد.  اما این پیرمرد مفلوک یک روز به قصد برقراری رابطه جنسی با یک روسپی، زنگ در خانه‎اش را می‎زند و در باز می‎شود و وارد خانه می‎شود. او وارد خانه می‎شود و می‎فهمد زن در حمام است. وارد حمام می‎شود و با زن دیگری مواجه می‎شود. به زن نزدیک می‎شود به قصد تجاوز (با ناراحتی قلبی).
 
 چرا فروشنده حتما اسکار می‌گیرد؟!
 
زن مقاومت می‎کند، با او درگیر می‎شود و به او آسیب می‎رساند. این موضوع که پیرمرد به زن جوان تجاوز کرده است یا نکرده بحث محوری این یادداشت نیست. مهم این است که این پیرمرد اوج روز‎های جوانی تا میانسالی‎اش را در یک حکومت اسلامی سپری کرده است اما خود را با فرهنگ عامه پس از تحولات سیاسی 1357 تطبیق نداده است. همچون مردان لذت‌جوی قبل از سال 1357 زندگی می‎کند که علاوه بر همسر، به‎دنبال لذت بردن از زن دیگری هستند و هنوز با خاطره خیابان جمشید زندگی می‎کنند.

 از همان ابتدای فیلم و ریزش نمادگرایانه ساختمانی که عماد و رعنا در آن زندگی می‎کنند و خراب نمی‎شود و قرار آخر با متجاوز در آن گذاشته می‎شود، فیلم فروشنده به شکل نمادگرایانه‎ای به خرابی‎‎های اجتماعی و جامعه درهم و فروپاشیده‎ای اشاره دارد. جامعه‎ای که روسپی دیگر سرجایش نیست و حریم روسپی و حریم امن خانواده جایشان با یکدیگر عوض شده است.

 ضمن اینکه بین عماد و بابک دیالوگی در پشت بام رد و بدل می‎شود مبتنی بر همین نگاه. کاراکتر اصلی فیلم (عماد) می‎گوید یکبار باید این شهر را از بیخ و بن خراب کرد دوباره ساخت و بابک پاسخ می‎دهد که چنین تجربه‎ای یکبار صورت گرفته و سرانجامی نداشته است (نقل به مضمون). در چنین دیالوگی معنای عمیقی وجود دارد.

 چرا فروشنده حتما اسکار می‌گیرد؟!
 
جامعه‎ای که زن خانه‌دار را به‎جای هرزه اشتباه می‎گیرند. اجتماعی که مامن اصلی زن خانه‌دار در آن در حال فرو‎ریزی است و ماوایش از یک خانه امن به خانه یک روسپی تغییر پیدا می‎کند. در همین روایت چند خطی فروشنده هزاران تعبیر و تفسیر استعاری کاملا ساده و شفاف وجود دارد. از سوی دیگر در چنین شرایطی خبری از عزتمندی خانواده در میان هست؟

فروشنده اصغر فرهادی حاوی هیچ نقد سیاسی مستقیم نیست اما با کارد تند و تیز نقد اجتماعی، خیلی صریح دریچه یک نقد سیاسی را رو به حاکمیت جمهوری اسلامی می‎گشاید.
یعنی نهالی که قرار بود در سی و اندی سال اخیر کاشته شود، رشد کج و معوجی داشته و جوان (پیرمرد متجاوز فیلم) روز‎های سال 1357 همچنان دلش می‎خواهد مثل روز‎های قبل از انقلاب زیست بوالهوسانه لیبرالی داشته باشد و همین زیست در ایام پیری فاجعه به بار می‎آورد.
 

 چرا فروشنده حتما اسکار می‌گیرد؟!
 
تا اینجا اعضای آکادمی اسکار به‎دلیل تعارض آرمانی آنچه قرار بوده بشود و از منظر سازنده فروشنده نشده است، آکادمی اسکار به اصغر فرهادی از 100 امتیاز، 90 امتیاز لازم را می‎دهد. یعنی 90 امتیاز ویژه جهت نمایش تعارض علنی میان فراهم‎سازی جامعه آرمانی از جانب حکومت با مشی لیبرال مردم؛ مثل فیلم‎های عشق سگی، الینگ، باج، پسر عروسی، جنایت پدر آمارو، شیطان (مایکل هافستروم) و… این نگاه می‎تواند فروشنده اصغر فرهادی را به جمع پنج فیلم برتر نامزد‎های اسکار برساند. در این میان اشاره‎ای هم داشتیم به فیلم جنایت پدر آمارو از کارلوس کاررای مکزیکی.
 
در آن فیلم پدر آمارو (کشیش جوان) قرار است که به‎عنوان سمبل مذهب در شهری کوچک زمنیه اعتلای مردم را فراهم آورد اما ارتباط کشیش اعظم کلیسا با مافیای مواد مخدر و اسلحه، پدر آمارو را مجبور به همکاری با کشیش می‎کند تا بر کارهایش سرپوش بگذارد. از طرف دیگر او عاشق آملیا می‎شود و با او رابطه برقرار می‎کند و از او بچه‌دار می‎شود.

آکادمی عاشق این موضوع است که در جامعه‎ای غیر لیبرال مطالبات لذت‎جویانه لیبرال نظم جامعه را بهم بریزد. از این منظر فروپاشی رخ داده است و هر فروپاشی خاص، در جامعه غیر آمریکایی حاوی امتیاز‎های اساسی فراوانی خواهد بود و آکادمی به چنین نگاهی امتیاز ویژه خواهد داد.

پیرمرد متجاوز فیلم فروشنده در واقع سمبل مطالبه اجتماعی جامعه در تعارض با جامعه‎ای است که ساخته شده است و فرسنگ‎ها با یکدیگر فاصله دارند. فردی که به شکل لیبرال بدون هیچ قیودی می‎خواهد زندگی کند و جامعه‎ای که سنگ بنایش را با زیربنای اجتماعی خانواده مبتنی بر نگره‎‎های مذهبی گذاشته است و این تعارض زمنیه یک فروپاشی کلان اجتماعی را به‎وجود می‎آورد.

در دادگاهی شخصی که عماد برای پیرمرد متجاوز فراهم می‎آورد، پیرمرد فقط یک دفاعیه دارد؛ وسوسه شدم. همین کلمه تمام معادلات یک جامعه خانواده‌محور را بهم می‎ریزد و اعضای آکادمی خوشحال می‎شوند و چنین مفهومی موید یک خواست اجتماعی لیبرال در مقابل یک محدودیت اجتماعی مبتنی بر فرهنگ اسلامی و ایرانی است.

اگر بنیاد سینمایی فارابی تصمیم بگیرد فروشنده را به‎عنوان نماینده ایران به اسکار بفرستد حداقل اتفاقی که خواهد افتاد این است که در جمع پنج فیلم برگزیده آکادمی قرار بگیرد  

*********************************

نقد فیلم فروشنده برای اسکار 2017

آیا فیلم فروشنده برای اسکار 2017 مناسب بود؟

فیلم فروشنده, اسکار 2017

آیا فیلم فروشنده برای اسکار 2017 مناسب بود؟

نقد فیلم فروشنده برای اسکار 2017

درباره انتخاب فیلم های ایرانی جهت معرفی به آکادمی علوم و هنرهای سینما موسوم به اسکار هر ساله حرف و حدیث های بسیاری صورت می یابد. هنگامی که نیمه اول سال رو به سمت روزهای آخرینش می گذارد این واکنش نسبت به چگونگی و انتخاب گزینه مناسب به بالاترین حد خود می رسد. چنان که امسال هم با وجود اکران فیلم های متنوع در بازده زمانی 9 مهر 1394 تا 9 مهر 1395 حساسیت های زیادی درباره گزینش فیلم ایرانی وجود دارد، چرا که در کنار رونق سینمای ایران در گیشه طی یک سال گذشته، اکران برخی فیلم ها واکنش ها و تبعاتی را به دنبال داشته است. آثاری که از حیث مراقبت از کیان خانواده و چگونگی نمایش دردهای جامعه به شکلی تنش زا رفتار کرده و فضای ناامنی به لحاظ روحی برای تماشاگران سینمایی به وجود آوردند.حال در نظر بگیرید که همین فیلم های بی قافیه از نگاه مردمان این سرزمین بخواهند سفیر سینمای جامعه ایرانی شوند و به چشم هیات انتخاب اسکار درآیند، آن گاه است که عمق اهمیت چنین موضوعی افزون می شود. این بی مبالاتی امسال در گزینش اولیه برای انتخاب فیلم ایرانی رخ داده و در میان 8 گزینه نخست جهت بررسی اعضای هیات انتخاب شاهد حضور فیلم هایی هستیم که هزاران فرسنگ با روح و ماهیت جامعه ایرانی فاصله دارند.

پیش از تحلیل فیلم های معرفی شده جهت معرفی به آکادمی اسکار امسال لازم است این سوال کلیدی به میان آورده شود که اصولا هدف ما از حضور در آوردگاه اسکار چیست؟ آیا به طور کلی لازم است که حتما در این جایزه سالانه که در آن شاهد انواع لابی ها و دست های پشت پرده در انتخاب های نهایی و در نوع چینش برندگان بوده ایم، حضور داشته باشیم؟ آیا به صرف حضور می توانیم استقلال مان را در میان همه مین های به کار گرفته شده در زمین اسکار به سلامت عبور دهیم؟ آیا با حضور در اسکار به ماهیت سیاست مابانه این جایزه رسمیت بخشیده ایم و یا این که تن به مبارزه ای خواهیم داد که یک سرش دیدگاه های صهیونیستی سردمداران هالیوودی قرار دارد و طرف مقابلش اندیشه های ناب سینمایی است که می بایست مشتق گرفته شده از مبانی و اصول اعتقادی و اخلاقی این سرزمین باشد؟

پرس های بسیاری که باید برای یک بار هم شده به شکلی عقلایی و با حضور صاحب نظران بدان پاسخی قاطع داده شود تا به شکلی باری به هر جهت و بی هویت به این سمت نرویم که تنها با نزدیک شدن به پایان موعد معرفی فیلم به اسکار به شکلی شتاب آمیز بخواهیم هیاتی تشکیل داده و به معرفی یک فیلم ایرانی دست بزنیم و یا این که مانند برخی سال ها از این گردونه خارج شویم. باید متولیان امر در صورت تائید حضور سینمای ایران در این آوردگاه سالانه به این مرحله از بررسی های تحلیلی بنشینند که هدف از حضورمان کسب جایزه بوده و یا انتقال پیام هایی از طریق فیلم انتخابی مورد توجه می باشد.

در اولین اسامی اعلام شده برای انتخاب یک فیلم به جایزه اسکار در سال 2017، 8 فیلم «ابد و یک روز»، «اژدها وارد می شود»،«ایستاده در غبار»، «چهارشنبه 19 اردیبهشت»، «دختر»، «فروشنده»، «لانتوری» و «ناهید» اعلام شدند. این در حالی است که اسامی فوق نشان می دهد که اولویت انتخاب ها با فیلم های اجتماعی بوده است، آن هم آثاری که به شکلی تیره ورزانه به انعکاس وقایع پرداخته اند به طوری که بروز حوادث فوق در سطح بین المللی به روشنی منعکس کننده وضعیت نامساهد زیست در داخل کشور خواهد بود!

از «لانتوری» که پدیده شوم بزهکاری و در نهایت اسیدپاشی را در جامعه ایرانی منعکس می کند تا «چهارشنبه 19 اردیبهشت» که فضای خفقان آور زیست در ایران و فقر گسترده در جامعه ایرانی را پیش چشم مخاطب جهانی قرار می دهد. درباره «ابد و یک روز» هم که تکلیف روشن است و این فیلم چنان تیره بوده و نمایشگر خانواده ای مفلوک و بن بست زده است که حتی اکران آن در کشور هم معترضان بسیاری داشت. خانواده ای که در نهایتِ فلاکت دختر خود را به یک خارجی شوهر می دهند( در واقع می فروشند). درباره فیلم «ناهید» هم که درباره زن مطلقه و نابسامانی است هم همین نگاه تیره ورزانه حاکم است و نیز «فروشنده» ای که مدافع بی غیرتی است و «دختر» ی که در مقابل سنت ها می ایستد.

حال با این فیلم ها و نوع نگاهی که به شدت منعکس گر انتخاب هایی جشنواره ای است، تکلیف سینمای پس از انقلاب ایران با همه آرمان های فرهنگی مورد انتظار چگونه خواهد بود؟! فیلم هایی که به بهانه کسب جایزه می خواهند هر نوع لباسی به تن کرده و در مقابل دیدگان قرار گیرند! سینمایی که عریانی پرداخت به سوژه های ملتهب و سیاهی و تلخی و پوچی کاراکترها برایش مهم نیست و تنها می خواهد در قاب توجه قرار بگیرد. البته از میان گزینه های نخست تاکنون فیلم های «چهارشنبه 19 اردیبهشت»، «ابد و یک روز» و «اژدها وارد می شود» حذف شده و 5 گزینه دیگر باقی مانده اند.

و حال اگر روی دیگر سکه را نگاه کنیم و تنها به صرف کسب جایزه به گزینش دست نزنیم، به گزینه ای خواهیم رسید که در عین داشتن ویژگی های فنی می تواند پیام رسان سینمای امروز ما باشد. فیلم «ایستاده در غبار» به گواه بسیاری از صاحب نظران یکی از مهم ترین دست آوردهای هنری سینمای ایران در سال های اخیر بوده است و از طرفی فیلمی هدفمند و براساس آرمان های ملتی همیشه بیدار و ایثارگر و مبارز می باشد. در عین حال معرفی این فیلم به اسکار جدا از میزان شانسی که برای کسب جایزه دارد، می تواند به نمایان سازی اسطوره و قهرمانی ایرانی به جهانیان کمک کرده و حتی به تعیین وضعیت و پیگیری شرایط این مرد بزرگوار کمک کند.

حال با این تفسیر آزمونی مهم پیش روی متولیان فرهنگی است تا در روزهای آتی نوع نگاه و هدف خود را در زمینه انتخاب فیلم ایرانی به اسکار برملا کنند و مشخص شود که برایشان پیام جهانی سینمای متعهد ایرانی با انتخاب فیلم «ایستاده در غبار» مهم است یا انتخاب «فروشنده» ای که اگر چه با توجه به موضوعی که انتخاب کرده شانس بسیاری برای کسب جایزه اسکار دارد اما انتخابش به تاراج بردن بسیاری از دغدغه های مردمان این سرزمین خواهد بود.

**************************************************

نقد و بررسی فیلم The Salesman (فروشنده)، به کارگردانی اصغر فرهادی