در این پست از سایت antique-book-treasure.ir روش های صحیح و اصولی برای دعا کردن (آداب دعا کردن )را برای شما عزیزان قرار دادیم .توجه به خدا با آن همه عظمت و قدرت از یک سو، و نیازمندی، بیچارگی، فقر و تنگدستی آدمی از سوی دیگر، ما را وا می دارد تا اگر بنا داریم در محضر او حاضر شویم و بر در رحمت او بکوبیم و از خوان بیکران نعمت او نیاز خویش را براآورده سازیم باید خود را به آراستگی، شایستگی، ادب، فروتنی و آیین مناسب معاشرت با حضرتش مزین کنیم این آیین معاشرت که از آن با نام آداب دعا یاد می کنیم در ادامه مطلبروش های صحیح و اصولی برای دعا کردن (آداب دعا کردن ) را مشاهده خواهید کرد.

روش دعا کردن ، انواع و اقسام دعا,اجابت دعا,اقسام دعا,دعانويس,روش دعا كردن,روش صحيح دعا,روش مستجاب شدن دعا, شيوه انجام دعا,شيوه دعا كردن,چگونه دعا كنيم

روش های صحیح و اصولی برای دعا کردن (آداب دعا کردن )

ابو بصیر از حضرت صادق – علیه السلام – در مورد دعا و بالا بردن دستھا سوال كرد؛ فرمودند: • على خمسه اوجه : اما التعوذ فتستقبل القبله بباطن كفیك ، و اما الدعاء فى الرزق فتبسط كفیك و تفضى بباطنھما الى السماء، و اما التبتل فا يماوك باصبعك السبابه ، و اما الا بتھال فترفع يديك مجاوزا بھما راسك ، و اما التضرع ان تحرك اصبعك السبابه مما وجھك و ھوالدعاء الخیفه .
يعنى : پنج صورت دارد: اول – براى پناه بردن به خدا، كف دو دست را بايد رو به قبله قرار دھى . دوم – براى طلب روزى ، دستھايت را مى گشايى و كف آن را به طرف آسمان مى گیرى . سوم – براى انقطاع به درگاه خدا با انگشت سبابه اشاره مى كنى . چھارم – براى زارى كردن ، دستھايت را كشیده از سرت ھم بالاتر مى برى . پنجم – براى تضرع ، انگشت سبابه را در برابر رويت حركت مى دھى كه اين دعاى ترس است . از محمد بن مسلم روايت است كه امام صادق – علیه السلام – فرمود: • مر بى رجل و انا ادعو و فى صلاتى بیسارى فقال : يا عبد الله ، بیمینك فقلت : يا عبد الله ، ان لله تبارك و تعالى حقا على ھذه كحقه على ھذه . يعنى : مردى از كنارم گذشت در حالى كه من در نماز بوده ، دست چپم را براى دعا بلند كرده بودم ، به من گفت : اى بنده خدا! با دست راستت دعا كن ، گفتم : اى بنده خدا! ذات اقدس الیه حقى بر اين دست دارد ھمانند حقى كه بر آن دست دارد). و نیز فرمود: • الرعبه تبسط يديك و تظھر باطنھما، و الرھبه تبسط يديك و تظھر ظاھر ھما، و التضرع تحر؟السبابه الیمنى يمینا و شمالا، و التبتل تحرك السبابه الیسرى ترفعھا الى السماء رسلا، و تضعھا رسلا والا بتھال تبسط يديك و ذراعیك الى السماء، والا بتھال حین ترى اسباب البكاء . يعنى : رغبت (و میل ) آن است كه دو دست را گشوده ، باطنش را ظاھر سازى . رھبت (و ترس ) آن است كه دو دست را گشوده ، پشتش را ظاھر نمايى . تضرع آن است كه انگشت سبابه دست راست را به سمت راست و چپ ، حركت دھى . تب تل (و انقطاع ) آن است كه انگشت سبابه دست چپ را به آھستگى بالا و پايین ببرى . و ابتھال (و زارى ) آن است كه ھر دو دست و ھر دو ذراع را به سوى آسمان بگشايى كه ابتھال در وقت فراھم شدن وسايل گريه است . از سعید بن يسار نقل شده است كه حضرت صادق – علیه السلام – فرمود: • ھكذا الرغبه و ابرز باطن راحتیه الى السماء. و ھكذا الرھبه و جعل ظھر كفیه الى اسماء. و ھكذا التضرع و حرك اصابعه يمینا و شمالا. و ھكذا التبتل يرفع اصابعه مره و يضعھا اخرى . و ھكذا الا بتھال و مد يده تلقاء وجھه و قال : لا تبتھل حتى ترى الدمعه . يعنى : رغبت اينگونه است : در حالى كه حضرت باطن دو دست ، خود را به سوى آسمان آشكار كرده بود. رھبت اينگونه است : در حالى كه پشت دو دست خود را به سوى آسمان گرفته بود. تضرع اينگونه است : در حالى كه انگشتنانش را به سمت راست و چپ حركت مى داد. تبتل اينگونه است : در حالى كه انگشتانش را بالا و پايین مى برد. ابتھال اينگونه است : در حالى كه دستش را در برابر صورتش كشیده بود، آنگاه فرمود. ابتھال نكن مگر آنكه اشك را ببینى . در حديث ديگر آمده است كه : • الا ستكانه فى الدعاء ان يضع يديه على منكبیه . يعنى : فروتنى در دعا، قرار دادن دستھاست بر دوشھا.